Merve
@mervekeskinkilinc
inşaat mühendisi, öğretmen
yüksek lisans
509 okur puanı
Ekim 2016 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Uçurumlar var, var uçurumlar diyorum ben insanla insan arasında, kendiyle kendi arasında, kendiyle başkası arasında.
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Okur Takip Önerileri
Bir kitabı okumaya başladı
Albert Schweitzer
" Olayları oldukları gibi görmeye cesaret edelim. İnsan ,insan üstüne yükselmiştir...
Ama insanüstü güce erişmenin gerektirdiği insanüstü akılcılığı göstermemektedir. Artık şu gerçeği itiraf etmenin zamanı gelmiştir sanırım:
Üstün insan , gücünün artmasıyla birlikte , gerçekte zavallı ve acınacak insan haline gelmiştir... Uzun süredir anlamamız gereken bu gerçeği , şimdi lütfen kabul edelim. Üstün insan olmakla , gerçekte ,insan dışı bir varlık olduk biz."
Merve tekrar paylaştı.
"Şunu sakın unutmayın : Tek önemli an vardır, o da şu andır. En önemli an şimdidir... En gerekli kişi o an kiminleysek odur çünkü kimse bir daha başka biriyle görüşüp görüşmeyeceğini bilemez. Ve son olarak yapılması gereken en önemli iş iyilik yapmaktır çünkü insanın dünyaya gelişinin tek amacı budur."
Sayfa 57 - Can YayınlarıKitabı okudu
“Başka düşüncelerin zihninize girmesini önlemek için, bilerek ya da bilmeyerek, zihnin çevresinde bir direnç duvarı ördüğünüzde zihninizin bütünü değil bir bölümü çalışıyor demektir.” Krishnamurti’nin bu sözleri bazen hayat yanı başımızdan geçip giderken nasıl olup da göremediğimizi açıklar nitelikte. Çünkü hayat, ayrıntı olarak bakmaya şartlandırıldığımız için göz ardı ettiğimiz yerlerde aslında.
Tarihsel evrimi içinde doğadan, dolayısıyla evrenin bütünlüğünden zaten kopmuş olan insan, göç nedeniyle kentlerdeki yığılmanın sonucu bütünden daha da soyutlandı ve kendiyle başlayıp biten kişisel dünyasında iyice sıkışıp kaldı. İnsanlar, dostları, eşleri, sevgilileri, akrabaları olduğu için yalnız olmadıklarına inanıyorlar, ama yine de kendileriyle baş başa kaldıkları anlarda çok daha derinlerde yaşanan soyutlanmışlıklarıyla zaman zaman yüzleşmek durumundalar. Ancak çoğumuz, bu katlanılması zor duyguyu yaşamamak için alışagelinmiş ilişki ayinlerine kendimizi tekrar bırakıveriyoruz ya da cep telefonlarına sarılıyoruz.
Atom-altı dünyada bir foton çifti birbirlerinden çok ayrı düştüklerinde birbirlerine yaklaşmaya başlar, ancak eğer çok yakınlaşırlarsa birbirlerine yapışıp kilitlenmelerine fırsat vermeden hızla birbirlerinden uzaklaşırlar. Bir yanımız bireyselleşme çabaları gösterirken, diğer yarımız çevremizle bütünleşerek yalnız kalmamaya, kendimizi bir yerlere ait hissetmeye çalışır. Hayatın bir beraberlikler ve ayrılıklar dizisi olduğunu kabul edebilen insanlar, “beraberlik içinde bireyleşme” ile “bireyciliği” birbirine karıştırmamayı başarabiliyorlar.