Osamu Dazai... İnsanlığımı Yitirirken...
.
Birden fazla denenmiş olan *ntiharlarının sonuca ereninin hemen öncesinde tamamlanmış, kişinin insanlığını yitirişini, ben romanı diliyle, hayatına paralelliği uzun, kesişmeleri ise sayılı #Dazai romanı. Roman mı? Çözülmeyi bekleyen bir buhran hayatı mı? Bir *ntihar mektubu mu? Suçlu kimi göstermeye çalışan bir itiraf silsilesi mi? Cevabını biraz da okuyucusuna bırakmış bir eser #insanlığımıyitirirken
.
Japon edebiyatının en dengesiz yazarlarından olduğu söylenmişti kulağıma. Aslında Allah vergisi bir hastalığın kalemle buluşmasının sonucu diyebilirim kendi adıma ya da alkol ve morfinle biraz da genetik bir sanatsal zihinle buluşması da diyebiliriz. Kendi diliyle okumak çok daha kıymetli olabiliri ise rubailerden alıntı olarak romanda yerini almış iki kez çevrilmiş Ömer Hayyam ı okuyunca tam olarak emin oldum. Bu kadar ruhsuz gelemezdi bir rubai çünkü. Edebi bir eser olarak bana hitap etmese de karekter tanımak adına güzel bir deneyimdi. Dönemin Japon kültürü hakkında sundukları ise doyuruculuğunu arttırdı. Üç bölümden farklı farklı çıkarımlar elde etme fırsatı bulsam da sırf bu güzel görsel için bu #ilkaycayorum umu paylaşmak istedim. Seveni çok biliyorum, hiç hazzetmeyeni olduğu kadar. Dengesiz seviyorsanız buyurun kitaba. Ancak olabildiğine sığ bir yaşantının içinde bu kadar çalkantı bana fazla. Tüm fizik kanunlarının bir tarafa atılıp suda yüzsün dedikleri bir sandalda iki gündür yüzüyordum. Deniz kokusu bana o kadar yakındı ki mide bulantımın ben de bıraktığı etkiyi birazdan tuş takımıyla cümlenin sonuna bırakacağım noktayla farkettim.
.
.
.
.
#kitap #kitapyorum #japonklasikleri