Ah benim nergis kokulu cehaletim...
Ruj lekeleri bıraktın bardaklarda.
Anlatmak isterdin kendini durmadan
Bir bardağa bile olsa.
Ne diyecektin, ne söyleyecektin
Şairlerin şahı olsan,
Bir AH’dan başka?
Zavallı anneciğim, diye düşündüm, bütün hayatı benim yüzümden diken üstünde geçiyor.
Okur Takip Önerileri
Kendimi hem dağılıp bin parçaya bölünmüş hem iyice sıkışıp tek bir noktaya toplanmış gibi karmakarışık hissediyorum.
What's the word for when you're fine but also so full of sadness and ache that u feel like you might explode but you're okay enough to show up for work but also you're dying?
Bayılırım şu düzenli dünyaya
Altta ölüler
Üstte diriler
Gel keyfim gel!
Melih Cevdet Anday
Nemli bir havlunun yere bırakılışı gibi
Çöker bir iskemleye sonra
- Çoğu zaman böyle yapar -
Sokağa bakar aralıksız
Öyle bakar ki, sokakta bir şeyler olmuş sanırsınız.
...
Oysa işte Ruhi Bey,
Görerek bakmıyordur ki bir şeyler anlasanız.
Sen, buğulu bir camın ardından izlediğim hayatın yarısısın...
Sen sağanakla gelen sabahlarda çok eski...
Çok eski bir şarkının adısın...
Yılmaz Odabaşı
Olduğum gibi kim görebilir beni?
Ne rengim var benim, ne nişanım.
Benim de bildiğim sırlar var diyeceksin ama
Hem o sırlarım ben hem de o sırları saklayanım.
Bu gönül ne vakit durulacak bilmem
Ama şu anda hiç kımıldamadan duran da benim,
Yürüyüp giden de ben.
Mevlana Celaleddin-i Rumi
Sabah olmuştu. Sakindim. Final resim elimdeydi. Filmi bağlayabilirdim. Nasıl?
“Hikâye,” dedim, “gel seninle anlaşalım. Sen yarım kal, adını da Yarım Kalan Hikâye koyalım.”
Bir yerlerde bir eksik kalmışlık var da,
Tam da bu kafayla tamamlamak var ya,
İşte ona bile güç yetiremiyorum.
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.
İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık;
Biri benim, biri de serseri kaldırımlar.
Çığlığı yansıtmayan tek bir dize var mıdır?
Ve biz bulutlara gömdük çocuklarımızı
Ve biz çocuklarımızın kirpiklerine astık babalarını
Ve biz öldürenden hayatımızı bağışlamasını bekledik
Ve biz katilimizle geleceğe şarkılar söyledik
Ve biz yoksulluğun acısından sessizce uzaklaştık
Ve biz kadınlarımızı arzularından tavanlara astık
Var mıdır gerçekten tek bir dize
İnsanın haysiyetinden doğmamış olsun...
* Aragon
