Bayılırım şu düzenli dünyaya
Altta ölüler
Üstte diriler
Gel keyfim gel!
Melih Cevdet Anday
Nemli bir havlunun yere bırakılışı gibi
Çöker bir iskemleye sonra
- Çoğu zaman böyle yapar -
Sokağa bakar aralıksız
Öyle bakar ki, sokakta bir şeyler olmuş sanırsınız.
...
Oysa işte Ruhi Bey,
Görerek bakmıyordur ki bir şeyler anlasanız.
Sen, buğulu bir camın ardından izlediğim hayatın yarısısın...
Sen sağanakla gelen sabahlarda çok eski...
Çok eski bir şarkının adısın...
Yılmaz Odabaşı
Okur Takip Önerileri
Olduğum gibi kim görebilir beni?
Ne rengim var benim, ne nişanım.
Benim de bildiğim sırlar var diyeceksin ama
Hem o sırlarım ben hem de o sırları saklayanım.
Bu gönül ne vakit durulacak bilmem
Ama şu anda hiç kımıldamadan duran da benim,
Yürüyüp giden de ben.
Mevlana Celaleddin-i Rumi
Sabah olmuştu. Sakindim. Final resim elimdeydi. Filmi bağlayabilirdim. Nasıl?
“Hikâye,” dedim, “gel seninle anlaşalım. Sen yarım kal, adını da Yarım Kalan Hikâye koyalım.”
Bir yerlerde bir eksik kalmışlık var da,
Tam da bu kafayla tamamlamak var ya,
İşte ona bile güç yetiremiyorum.
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.
İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık;
Biri benim, biri de serseri kaldırımlar.
Çığlığı yansıtmayan tek bir dize var mıdır?
Ve biz bulutlara gömdük çocuklarımızı
Ve biz çocuklarımızın kirpiklerine astık babalarını
Ve biz öldürenden hayatımızı bağışlamasını bekledik
Ve biz katilimizle geleceğe şarkılar söyledik
Ve biz yoksulluğun acısından sessizce uzaklaştık
Ve biz kadınlarımızı arzularından tavanlara astık
Var mıdır gerçekten tek bir dize
İnsanın haysiyetinden doğmamış olsun...
* Aragon
Korkma!
Bir takım mahvoluşlar oldu, fakat ölümcül değil.
Unutma bir kapı kapanır,
Bir kapı daha kapanır,
Sonra bir kapı daha kapanır.
Sen oyna,
Sen sadece oyna!
-Ah, Belinda!
Savaş devam ediyor, edecek de…
Hem ne kadar özgür olabilir
Kendini kendine hapsetmiş bir şövalye…
Vasiyetimdir:
Dalgınlığınıza gelmek istiyorum
Ve kaybolmak o dalgınlıkta.
Korkmuyorum diyenler, ya başkalarına yalan söylüyorlar, ya kendilerine yalan söyleyip kendilerini kandırıyorlar ya da bilmeyerek insan olmadıklarını söylüyorlar.
Nazım Hikmet Ran
İçime işleyen acıyı size değil bir suya bırakmayı öğrendim. Dal olmaktan vazgeçeli çok oldu. Bu yüzden ne bir ağacım var bana beden ne de bir çiçek açacak benden.
Birhan Keskin