Bu saatte kapı çalınıyor: "seferberlik ilan edildi, oğlunuz orduya çağrılıyor" deniyor. Annemin yüzünün ifadesini anlatmaya söz bulamıyorum. O an düşündüm, bir anneye "oğlun şehit oldu" diye nasıl söyleniyor?! Bu kadar acıya şahit oluyoruz, yüreğimiz bunları nasıl kaldırıyor?! Aklımız, hala nasıl yerinde ?
“Bir hayat hikayeniz yoksa nasıl yaşıyorsunuz”
Özellikle hayat hikayeleri sadece sermaye ve başarı üzerine kurulu muhitlerde bazı marketlerin rafları boşaltıldı. İhtiyaçtan öte açlıktan ölme korkusu ile evin her yerine erzak istifledi bazıları. Ölümü ilk kez kendilerine bu kadar yakın hissetmeleri onları korkuttu.
Mithat Cemal Kuntay “Üç İstanbul” romanında
“Yığın; karnıyla düşünür.