Zor ve azim dolu günler. Doğru sözcük bu, azim. Arturo Bandini iki gün boyunca daktilonun başında, başarmaya azmetmiş; işe yaramamıştı ama, hayatının en uzun ve azimli kuşatmasını gerçekleştirmiş ve tek bir cümle bile yazamamıştı, tekrar tekrar yazılmış iki sözcük sadece, sayfa boyunca alt alla yazılmış iki sözcük, aynı iki sözcük: palmiye ağacı, palmiye ağacı, palmiye ağacı, palmiye ağacı ile benim aramda bir ölüm kalım savaşı ve palmiye ağacı kazandı: mavi havada nasıl da sallanıyor bak, nasıl da gıcırdıyor tatlı tatlı. İki gün süren savaşı palmiye ağacı kazandı, pencereden çıkıp palmiye ağacının dibine oturdum. Birkaç dakika geçti ve küçük kahverengi karıncalar bacaklarımın kılları arasında gezinirken uyuyakaldım.