23.04
Keçənlərdə yaxın dostumla söhbət edirdik(telefonda)
Və həmişəki kimi, bir nöqtədən sonra bu söhbət mənim monologuma döndü(onunla bütün söhbətlərimiz belə bitir)
Münasibətlərdən açıldı mövzu;
Deyirəm ki, bilirsən də o qədim yunan əfsanəsini; Zevs’in yaratdığı insanlar əvvəl tək ruha sahib, 4 əlli, 4 ayaqlı, 1 başda 2 üzü olan, kürəkləri bir-birinə
Məni Axtar
Məni axtar darıxanda,
Səni qəm-qüssə sıxanda,
Yorulub sərsəm həyatdan
Gözünün yaşı axanda.
Məni axtarma sevincǝk,
Qayğısız şənlik edəndə,
Gündə bir barda, kafedə
Sayfa 36 - Parlaq imzalarKitabı okudu
Spoiler!!!
"Həyatımız hər gün qısalır. Hər ürək döyüntüsü ölümə doğru atılan addımın səsidir."
A romanı reper 
Qaraqan'nın ilk əsəridir. Dəqiq bilmirəm amma deyəsən əsəri 18 yaşında yazıb. Və bu yaşda belə bir əsər yazmaq inanılmazdır.
Qaraqan'ın bütün replerini çox sevərək və düzənli olaraq dinləyirəm. Bütün replerini sevirəm amma
Qar
Salamlar. Daha bir yeraltı ədəbiyyatının sonuna gəldik. Sonu olmayan başlanğıca. İlk Yeraltı ədəbiyyatı ilə tanışlığım Kinyas ve Kayra'dan başladı və hələdə davam edir. O kitab qarşıma çox çıxdı. Facebook'da, filmə baxanda, kiminin isə əlində. Maraq doğurdu. Aldım oxudum. (Onda hələ təzə təzə başdıyırdım kitab oxumağa). Hələ də yadımdadı ilk dəfə oxuyanda öz-özümə dedim. Bu nə yazıb, Mən nə oxuyuram. Hardasa 50-60 səhifə oxudum. Atdım qırağa. Üstündən 10-15 gün keçdi. Birdə başladım oxumağa. Artıq oxuyanda hər bir cümləsi məni cəlb edirdi. Onda bildim ki, yeraltı nədir. Qismət olarsa birdə oxuyacam.
Nəysə Bu gün ki kitabımız Kinyas ve Kayra olmasa da onun qədər dəyər verdiyim Ziyan'dır. 
Hakan Günday bəy digər əsərlərində olduğu kimi bu əsərində də həyatın sərt üzünü, görünən və görünməyən tərəflərini qeyd edir.
Bu kitabın həyatımda yeri çox əzizdir. Kitabın mövzusu məcburi hərbi xidmət keçən bir əsgərin ağrılı acılı günlərindən və xəyali obraz kimi qarşısına çıxan Ziya Hurşitdən bəhs edir. Xidmətdən qayıtdıqdan sonra bu kitabı alıb oxuduğuma dair söz vermişdim. Və sözümün üstündə durdum. Gec olsada oxudum. Və kitabın sonunda belə bir cümlə çox diqqətimi çəkdi. "Şu an donarak ölmekte olan Mehmetçiklerimize buradan kucak dolusu sevgiler...
Bilmirəm niyə bu qədər yeraltı ədəbiyyatını bu qədər sevdim. Bəlkə də yeraltını görmək üçün. Görünməyəni görmək üçün...
Hər kəsə salam. İlk əvvəl bunu deyə bilərəm ki, gənc yazıçılara qarşı olan antipatiyamı məhv etmək istəyirəm. Çünki bu əsəri oxuyaraq bunu təsdiqləmiş oldum. Yazıçının ilk qələm təcrübəsi olmasına baxmayaraq çox ustalıqla yazılmış əsərdir. Günümüzdə aktual olan məsələlərə toxunulub, məktəb,işinə laqeyd yanaşan dövlət məmurları, hər bir kəsin həyatından əskik olmayan dost xəyanəti...
Kitabın dili o qədər səlis,axıcıdır ki, insan oxuduqca oxumaq istəyir. Tək səbəb bu da deyil, həmçinin əsərin maraqlı olması insanı özünə cəlb edir. Bəzi yerlərində nəfəsimi tutaraq oxudum, hətta bəzi yerlərində kövrəlib ağladım da...
Düzünü desəm şübhələndiyim insan çıxmadı, amma sonda etdiyi ilə məni yanıltmadı,o da deyəsən bu işin içində imiş( spoiler vermədən yazmaq istəyirəm)).
İlk qələm təcrübəsi olmasına baxmayaraq əsəri belə ustalıqla yazdığına görə 
Nəimi'ni təbrik edir,yazıçılıq fəaliyyətində uğurlar arzu edirəm .Əsərdə orfoqrafik və durğu işarələrində səhvliklər olsa da, olası şeylərdir ,təbii ki, bunlar.
Sözüm sizədir, əziz oxucular, heç kimə güvənməyin. Ən böyük zərbələri güvəndiklərimizdən almadıqmı!?
Nəysə, incələməmi burda yekunlaşdırmaq istəyirəm, sevgiylə və kitabla qalın...
