Çünkü aşk kendisini en iyi hâl diliyle ifade eder. Bu yüzden vaz geçmelidir sözden: “Susayım, susayım da aşk kendisini kendisi anlatsın”, I/201.
Hâl “Anlatmaya sığmaz”, V/124, daima daha zengin. “Dil sözüyle furkan nûru arasında yüz binlerce fark var”, V/323.
“Gerçek, susmada gizli” V/121. “Sözü bırakan kişi ebedî söze nail olur”, V/411.
Öyle bir yer ki, şimdi söyleyen susar, susan söze gelir.
Öyle bir yer ki susmak soru, susmak cevap.
Susmak anlam, susmak devran.
Susmak “yokluktan var etmek”, susmak ümit.
“Sustum, sustum”, işte “şu şiir Divan’ım”, der Mevlâna o yerde.
Çünkü susmak şiir. Çünkü şiir susmak. Susmak ki en çok söylemek o yerde.
“Hâl geldikten sonra lâfı ne diye isteyeceğiz” o yerde, V/299.
Sayfa 199Kitabı okudu
Bilemiyorum
"Bir keresinde üniversitedeki hocalarımdan biri bir kadını kendine aşık edecek altı sözcük olduğunu söylemişti." Kasıtlı olarak öylesine omuz silktim."O sözcüklerin ne olduğunu merak ediyordum."
"O yüzden mi bu kadar çok konuşuyorsun? Onları tesadüfen bulmak için mi?"
Laf yetiştirmek üzere ağzımı açtım. Ama gözlerindeki parıltılı fark edince dudaklarımı bitiştirdim ve yüzümün utançtan kızarmasını engellemeye çalıştım. Denna elini koluma koydu."Benim yüzümden susayım deme, Kvothe." dedi nazikçe."Yoksa sesini çok özlerim."
Şaraptan biraz içti."Neyse merak etmene gerek yok. Daha ilk tanışmamıza bana o sözcükleri söylemiştin. Sadece burada ne aradığını merak ediyordum,demiştin." Elini kayıtsızca salladı."İşte o anda sana gönül verdim."
Sayfa 493
kafaları particilikle ve taptıkları ideolojilerle parsellenmiş olanların anlamayacağı şu ki, devlet başka hükümet başkadır. akp benim için chp'den daha büyük din düşmanı olduğu için zerre kadar kendilerini sevmem! ama benim ırzımı, senin sevdiklerinin ırzını düşmandan koruyacak olan devlettir! o yüzden devleti siyasi çıkarları yüzünden zayıf göstermeye çalışan chp ve kuyruklarının hepsinin canı cehenneme! birileri koltuk koruma derdinde, birileri koltuk kapma derdinde! her iki uç da midemi bulandırıyorsunuz! bu halkın acılarının üstünde tepinmeyin artık yeter! susayım susayım diyorum susacak yerimiz kalmadı taşıyor. ayrıca bu yabancı savaş gemilerinin benim ülkemde ne işi var? niye yardım bahanesiyle içimize kadar sokuyorsunuz bunları? hepsinin gözü yüzyıllardır bizim topraklarımızda, hepsi fırsat kolluyor? kör müsünüz? anlamıyorum gerçekten anlamıyorum! biz güçlü bir halkız kendi yaralarımızı kendimiz sararız, bu düşmanları niye buraya sokuyorsunuz? üzülmekten düşünmekten artık ne kafa kaldı ne kalp kaç gündür. koltuk yarışınız batsın!
şehit ailelerinin ikamet ettiği harap bitap evleri paylaşanları, bu konuya şaşıranları, üzülenleri, kızanları; bu konu özelinde konuşanları farklı sosyal medya platformlarında ve burada o kadar çok gördüm ki..
hâlâ bu konuya şaşıranları, üzülenleri, kızanları anlayamıyorum. sanırım bu anlık saman alevi gibi parlayıp sönen bir öfke patlamasından
Kubilay: Hayat anlamsızlık / boşluklardan mürekkep.
Mehmet: Hayır değil. Anlamı insan verir.
K: Sosyal şartları hafife alıyorsun. İnsan bir dünyaya, topluma doğar. Bebekliğimden itibaren maruz kaldıklarımdan ibaretim ben.
M: Hem evet hem hayır. Zaten insan olmanın keyfiyeti de buradan tütüyor. Toplumdan aldıklarını süzgeçten geçirdikçe kendin oluyorsun.
K: Allah aşkına, şu sokaklara bak. İnsanlar geçim derdindeler. Siz kendi durumunuz buna müsait olduğu, yoksulluktan etkilenmediğiniz için koltuklarınızdan atıp tutuyorsunuz.
M: Tamam bu konuda da nispeten haklısın ama senin bu düşüncen determinizme, kaderciliğe falan çıkıyor. Öyleyse ekonomiyi, sosyal ortamı bu hale getirenlere hiç değinmeyelim mi?
K: Fildişi kulesinden konuşmaya gerek yok bence. Pratik çözümler üzerine konuşalım, bundan sonra teoriye geliriz.
M: Sen Kant’ın hapını yutmuşsun ben sana diyeyim.
K: Ne alaka ya?
M: O da tüm düşüncesini pratik üzerinden kuruyor da ondan. Deneyimi esas alır, ondan geriye doğru gider. Zaten materyalizmin köklerini o yüzden onda ararlar.
K: Valla ben Kant falan bilmem. Basitce ifade ediyorum. Sen zaten karşı çıktığın düşüncenin bile yüce olmasını dileyerek adımlarını atıyorsun.
M: İyi madem, şimdilik susayım. Yine konuşuruz.