Peygamber toplumunun seçilmiş olma durumunun mukadder neticesi, peygamberin her fiil, söz ve tasdiklerinin “Sünnet” çerçevesine girmesidir.
Bu anlamda “Şu hareket Arap âdetidir, bu hareket sünnete girer” gibi bir sınıflandırma tamamen mantık dışıdır. Kaldı ki böyle bir sınıflandırmada belirtilen ölçü, herkese göre değişmekte, dindeki sabitleri zedelemektedir.
Mucize
«Niçin?»den ve «nasıl?»dan kurtuldun mu, anlarsın!
Bırak, batakta akıl, dibi arasın varsın!..
Mümin, aklı da böyle anlar, mucizeyi de...
Ölçü ruhun, doğruda, güzelde ve iyide.
Kalb de ilâhî nurla görüyor, anlıyoruz,
Kalbden uzak mı düştük, hiçi nişanlıyoruz!
Mukaddes parmak göğe doğru... Ve ay iki şak;
Vurduğu granit kaya, külden daha yumuşak.
Çukurlarda su kaynar, O'nun oku değince;
Yemek tükenmez olur. O «Bismillâh> deyince.
Mucize o iştir ki, bitirilmez saymakla;
Sen bir kafes geçir de şu kör ışıklı akla;
Gel, karanlıkta gör, nur gibi, nur gibi duru,
«Olur»daki «olmaz»la, «olmaz»daki «olur»u!...
Her şey mucize O'nda, çehre, kaş, göz ve kirpik;
Yere düşmeyen dua, fezayı saran iplik.
Kurtuluş mührü ayak, Kur'âna mecra ağız...
O ki, âlem o yüzden; O ki, o yüzden varız!...
Toprakta sürünürken aklın çürük mahsulü,
En büyük Sahabîde inanmanın usulü: Mirac günü kâfirler, Ebubekr'i kuşattı,
Dediler: Bak seninki ortaya neler attı?
Uzakları yenmiş, meleklerle oluşmuş;
Yedi kat göğü aşmış, Allah ile buluşmuş...
Evet, O dedi, gel de bu yükü akla çektir!...
Ve cevap: «O mu dedi, O dediyse gerçektir!...>
Kainat matematik bir Lisa ile yazılmıştır
Yaprakların ağaç dallarındaki dizilişleri, özel bir ölçü ile belirlenmiştir ve bu özel tasarım sayesinde hiçbir yaprak bir diğerinin üzerini kapatıp ona gölge yapmaz.
Bu nizamda elbet, insanın da yeri var. Hepimize ayrılan bir yer var dünyada, hepimize yetecek kadar çok yer var...
Şimdi yapayalnızım. Sonbahar geliyor, yapraklar sararıyor. Bu kasvetli küçük şehirde bir sonraki adımımı planlamak yerine, izleri henüz silinmiş duyguların, taze hatıraların, yakın zamanda beni içine çekip girdabında döndürdükten sonra bir yerlere fırlatıp atan hortumun etkisi altında oturuyorum. Bazen yine o girdaba kapılacağımı, hortumun yaklaştığını, yanımdan geçerken beni içine çekeceğini, düzen ve ölçü duygularımı kaybedip yine dönmeye, dönmeye, dönmeye başlayacağımı sanıyorum...
"İslam medeniyeti; çocuk, kadın gibi haklarını savunmakta zorlanan kişiler için fıkıh'ın çeşitli dallarında ve aile hukukunda özel düzenlemeler ile koruma altına almıştır. Bu düzenleme sosyal realitenin bir sonucu olarak gerçekleşmekte, esas ölçü insan olma olgusudur. İnsana verdiği değer çerçevesinde islam medeniyeti kardeşlik medeniyetidir."
