Dünyanın her yanında yüz binlerce çocuk ölüyor. Ve biz bu ölü çocuk bedenleri üzerinde tepiniyoruz. Bu utanılası aptallık sözde en akıllı tür olan bize özgü...
Orhan Toker
demiştin ki
bizim aşkımız
başından beri ölü dogmuş bir çocuktu
"VAHŞİ ÇIĞLIMI DÜNYADAKİ BÜTÜN ÇATILARIN ÜZERİNDEN AŞIRIYORUM." Walt Whitman."
"Olay yeri gökyüzü , Bulutlar suçlu , Kuşlar ölü , Kanatlar firar".
Mavide Kalanlar
"Şiiri sözcüklerle sınırlamayın. Şiir, müzikte, fotoğrafta, bir yemeğin hazırlanışında, esin kaynağı olan herhangi bir şeyde olabilir. Günlük yaşantımızdaki hemen her şeyde olabilir, ama sıradan olmamalıdır. Örneğin gökyüzü ya da bir kız hakkında yazabilirsiniz, ama bunu yaparken yazdığınız şiirin kurtuluş gününü, kıyamet gününü ya da herhangi bîr günü çağrıştırmasına dikkat edin. Önemli olan yazdıklarımızın bizi aydınlatması, heyecanlandırması ya da kendimizi ölümsüz hissetmemizi sağlaması değildir"
Gülüşünde bir tatlılık var, Gözlerinden parlak ışıklar saçıyor Hayatım ancak onunla güzel Ama o...
Tıpkı benim gibi çok yetenekli bir adam olan Plato şöyle demiş: 'Ben yarışma sayesinde şair, düşünür ve hatip oldum
Hiç hissetmedin ne kadar kırgın olduğumu. Cenaze taşımak gibi ölü bir ruh taşıyorum içimde. Köşeye geçmiş, yüzü duvara dönük bir çocuk gibi ağlayasım geliyor, bilmiyorsun.
“Anılar onun yokluğundan başka bir şey değildirler; solan, uzaklaşan, erişilemez bir geçmiştir ölü, anılarda.
Bununla birlikte, sevdiğim varlığı ölü saymam kesinlikle olanaksızsa, varlığı nasıl belli olacak?”
Sayfa 271Kitabı okudu
Tutunamıyorum
Hâlâ bir şeylere tutunmaya çalışıyorum, bir gülüşe,minik bir yüreğe, içtiğim bir dal sigaraya, doğduğum yere, geçmişime, geleceğime.. ama olmuyor hep eksik bir şeyler. Yıllardır içimde nedenini bilmediğim bir kaos ve karanlıkla boğuşuyorum. Çok zor yüzünde mutluluk maskesiyle nefes almak. An geliyor doğan Güneş ısıtmıyor, Dünya bir gül gibi soluyor gözümde. Kendimle yalnız kalmak istemiyorum. İnsanlardan kaçıyorum fakat onlar olmadan da delirecek gibi hissediyorum. Herkese, her şeye kırgınım. Şu hayatta en kötü şey gönül kırgınlığı ile yaşamakmış.
Yaşamak zorunda olmakmış.
Yoruldum artık. Ruhum ölü ve bedenim hayata tutunamıyor... Sevemiyorum hayatı. Zaten sevmeden de yaşamayı öğrendim bu hayatı..
Alceste
Acı olmaksızın ne sevmiş ne de yaşamışızdır.
Hayat, rahat bir hayatta kalmaya feda verilir. Yalnızca canlı bir ilişki, gerçek bir birliktelik acıya muktedirdir. Buna karşılık cansız, işlevsel bir bir aradalık bozulduğunda bile acısızdır. Canlı bir birlikteliği ölü olandan ayırt eden acıdır.
