Çanakkale Şehitlerine
Şu Boğaz Harbi nedir? Var mı ki dünyâda eşi?
En kesîf orduların yükleniyor dördü beşi,
-Tepeden yol bularak geçmek için Marmara'ya-
Kaç donanmayla sarılmış ufacık bir karaya.
"Biz, el ele verince aynı rüyayı görenleriz,
Çemberi tamamlayınca başka alemlere gidenleriz.
Gelecekten haber getiren on üç kişiyiz,
Olacakları görüp, on üç kitaba işleyen biçareyiz.
Bilmek isteyen bilsin, korkan sonsuza dek sussun, söylemesin,
Sanrılarımıza inanmayana göklerdeki krallığın kapıları kapansın.
Birbirine eklenerek yazılmış kitapları bulan,
Her birinin içine gizlediğimiz satırlar alt alta dizsin.
Sessiz bir silahın titreyişle gelecektir ölüm!
Dünyanın en soğuk yerinde başlayacak zulüm.
Saati belli, günü belli, tarihi belli, faili bellidir.
Kubbe altında toplanacak bin haini durdurmak iki kişinin kaderidir.
Yanına şehrin muhafızını alan, insanlığı yok oluştan kurtarır.
Dalga dalga kıyameti çağıranları durdurmazsan vebali boynunadır!"
Sayfa 47Kitabı okudu
Vahşet güçten doğar, güç zevki getirir, zevk biçimlere döner, biçimler nihayet sertleşir, soğur, bozulur ve ölür. Ölüm de çemberi yeniden başlatan vahşettir.
.
Sayfa 423 - Can Yayınları Haziran 2014 1. BasımKitabı okudu
Bram Stoker'ın Dracula'sında karanlık kont aynalarda görünmüyordu ve sık sık benzer şeyin benim için de geçerli olduğunu hissediyordum. Bana ait olan yüzle ve benliğimle aramdaki derin ilişkiyi hissedemiyordum. İki ayrı şey gibiydik.
Sayfa 121 - Yabancı YayınlarıKitabı okudu
Ölüm, Düşünce'nin yoğunlaşmış haldeki yeniden kavranışıdır; dış dünyaya doğru sonsuza dek yıldızlarla donanmıyor artık; onun çemberi, gündüzkörü gözbebeği, kendi merkezine doğru daralıyor; böylece Tanrı oluyor, var olmaya başlıyor. Ölüm eksiksiz bencilliktir ve hakikidir
Sayfa 22Kitabı okudu
Vorontsovlar, muazzam bir hayat sürüyordu. Çar ailesinden sonra ülkenin en önde gelen ailesiydiler. Her zaman sevilmeseler de daima konumlarına yaraşır bir muamele görüyorlardı. Aristokratların birçoğu bu aileyi kıskanıyordu. Ailenin üstünlüğünü kabul eden halk, Vorontsovları seviyordu. Soyluların aksine halk, Vorontsovların huzurunda ayakta
Nasihat
Etrafımdaki herkes bir çemberi oluşturuyordu. Benim için yolun sonuydu. Diğer insanların görmediği gözlerle izliyordum. Gözyaşları etrafa saçılıyor. Ağıtlar yakılıyordu. Çember şeklini almış insanlar üzerime toprak atıyordu. Aslında üzerime atmıyordu. Ruhum sıkıştığı bedenden kurtulmuştu artık. Ruhum sıkıldığı evrenden kurtulmuştu artık. Hiçbir
Cesurca ölmek yerli için bir ideal, bir görevdi. İşte, bunu kanıtlayan görkemli ve yürekler acısı bir anlatı:
"Siyu kabilesinden üç yerli atlarına binip yerleşim bölgesinin yanındaki otlakta bulunan yüksekçe bir tepeye doğru sıra hâlinde ilerlemektedir. Ölüme mahkûm edilmişlerdir ve infaz saati yaklaşmaktadır. Birkaç ay önce isyan bayrağını
Ölüm!
Sen benim için öldün.
Ölüm ne acı, yaşanılması ne zor.
Bir başlangıç belki de?
Ne karanlik, ne de acı veriyor.
Çok derin bir uyku felan olduğuna inanmıyorum.
Kaçınılmaz son.
inananlar için başka bir aleme yolculuk...
...inanmayanlar için sonsuz sessizlik.
"bir can borcum var" diyenlerin bu borçlarını da ödeyip tanrı katına