okurken sanki kendimi okuyormuşum hissini sadece ben hissetmiş olamam her halde. bu kadar etkilemesini beklemiyordum ama elimden gelse bütün yapıtı neredeyse yazmak çizmek istiyorum delicesine..Unutmayacağım kişiler arasına girdi bile. iyi ki merak edip almışım da hayatımdan bir Tezer Özlü geçti. sen ki ne harika bir kadınsın özlü.. gerçekten de Türk edebiyatının gamlı prensesi. Normal de alıntıları yazmazdım ama öyle yapmak istedim nedensizce. hepinize iyi okumalar dostlar.
Okuyun!
Okutun!
"Her sevginin başlangıcı ve süreci, o sevginin bitişinin getireceği boşluk ve yalnızlık ile dolu. Belirsizlikler arasında belirlemeye çalıştığımız zaman gibi. Sevgi isteği., kendi kendine yaşamı kanıtlama dileği kadar büyük. Belki kendilerine yaşamı kanıtlamaya gerek duymayan insanlar, sevgileri de derinliğe duymadan, acıya dönüştürmeden yaşayıp gidiyorlar. Ya da sevgiyi sevgi, beraberliği beraberlik, ayrılığı ayrılık, yaşamı yaşam, ölümü ölüm olarak yaşıyorlar. Oysa yaşam ölümle, ölüm yaşamla tanımlı. ama sen.."
....
"Niçin bugün, yaşamın, tüm yaşamın önünden geçip gittiğini, artık ölümü beklemekten başka bir şey olmadığını, her gün gibi, bir kez daha anıyorsun. Yaşam, zamansız. yaşamın hiç bir zamanı yok. .."