Elif Zeliha
@olurolurokuruz
Avukat
Hukuk Fakültesi
İstanbul
5 okur puanı
Ekim 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Elif Zeliha tekrar paylaştı.
Düşünceleri sivrisinek sürüsü gibi vızıldıyordu; O sadece duymak, bir insan sesi duymak, içinde boğulmak üzere olduğu yalnızlık denizinin önüne bu sesi bir set gibi çekmek istiyordu.
Sayfa 13Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Elif Zeliha tekrar paylaştı.
İnançların moda gibi gelip geçtiği, vicdanın mumla arandığı, yozluğun kol gezdiği yüzyılımızda köktencilerin tutulması boşuna değil.
Elif Zeliha tekrar paylaştı.
Yeğlerim aslında insanı rahatlatan bir günahı
Bütün o yapış yapış erdemlere. İsterdim,
Keşke şereften çok huzur olabilseydi
Şu Thebai'de.
Elif Zeliha tekrar paylaştı.
Hepimiz suçlu olduğumuz zaman demokrasi olacaktır. Ne var ki, aziz dost, yalnız ölmek zorunda kalmanın öcünü almak gereklidir. Ölüm yalnız başına olur, kölelik ise ortaklaşadır. Ötekilerin de hesabı görülür, hem de bizimle aynı zamanda, işte önemli olan bu.
Sonunda herkes bir yere gelir,
ama dize gelmiş ve başı eğik olarak...
Elif Zeliha tekrar paylaştı.
Ama bir eşyadan ya da bir miktar paradan yoksun kalmam gerektiğinde acı duymak bir yana, bundan her zaman zevk alıyordum, bu zevklerin en küçüğü bir çeşit hüzün değildi, bazen bende, bu özverilerin kısırlığını ve bunları izleyecek olası nankörlüğü düşününce doğan bir hüzün. Hatta vermekten öylesine zevk alıyordum ki, buna mecbur olmaktan nefret ediyordum. Para işlerinde titizlik beni yıkıyordu.
Elif Zeliha tekrar paylaştı.
Bir adam tanıdım, kafasız bir kadına yaşamının yirmi yılını verdi, her şeyi feda etti ona, dostlarını, emeğini, dürüstlüğünü bile, ama bir akşam, kadını hiç sevmemiş olduğunu anladı. Canı sıkılıyordu, hepsi bu, insanların çoğu gibi canı sıkılıyordu. Böylece karmaşa ve dram dolu bir yaşam yazmıştı kendine.
Sayfa 31Kitabı okudu
Elif Zeliha tekrar paylaştı.
Ben hakaretleri bağışlayacak kadar iyi bir yapıda değildim, ama sonunda onları unutuyordum hep. Benim kendisinden nefret ettiğime inanan biri, onu geniş bir gülümseme ile selamladığımı görünce apışıp kalıyordu. O zaman, yapısına göre ya bendeki ruh büyüklüğüne hayran oluyor ya da ödlekliğimi küçümsemeyle karşılıyordu, oysa bu davranışımın nedeni daha basitti: Adını bile unutmuştum adamın.
Sayfa 39 - Can YayınlarıKitabı okudu
Elif Zeliha tekrar paylaştı.
"Yeryüzü karanlıktır aziz dostum, tahta kalın, kefen ışık geçirmez. "
Sayfa 54Kitabı okudu