"İnsanın bilinçaltında öyle acayip şeyler gömülüdür ki. Kudret hırsı... Zalimlik arzusu... Parçalamak... Yıkmak için duyulan vahşice bir istek... Bütün bunlar insanlara geçmişlerinden miras kalmıştır. Bütün bunlar bilinçaltımızda gizli, Miss King. Zalimlik, vahşet ve hainlik. Onları bilinçaltımıza kapatıyor ve bunların ortaya çıkmasına engel oluyoruz. Ama bazen bu hisler yenilemeyecek kadar güçlü oluyor."
O sıralarda Maria'nın da birtakım tezatlı hisler içinde olduğunu anlıyordum. Bazen aşırı derecede durgun, hatta hatta soğuk oluyor, bazen de birdenbire coşuyor, bana nefsime menettiğim cesareti verecek kadar müfrit bir alaka gösteriyor, adeta beni açıkça tahrik ediyordu. Fakat bu halleri çabuk geçiyor, aramızda tekrar eski arkadaşlık havası peyda oluyordu. Onun da benim gibi, dostluğumuzun, olduğu yerde kalmak suretiyle bir çıkmaza girdiğini farkettiği muhakkaktı.
Hayat güçlüklerle dolu. Bazen bana en güçlü hislerimizin bizi çektiği tarafa gitmemiz çok doğruymuş gibi geliyor. Ama bu hisler de daima eski günlerde meydana gelen bağları zorluyorlar. Halbuki bu bağlar, başkalarının bize güvenmelerine, her şeyi bizden beklemelerine sebep oluyor. O güçlü hisler ise bu bağları tanımak istemiyor, onları koparmaya çalışıyorlar. Eğer hayat basit ve kolay olsaydı, o zaman dünya cennete dönerdi.
Sayfa 636 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Oluyor bazen bu hisler...
"Kendimi çok salak hissediyorum. Yani, gerçekten ezik."
Sayfa 110 - SalonKitabı okudu
O sıralarda Maria'nın da birtakım tezatlı hisler içinde olduğunu anlıyordum. Bazen aşırı derecede durgun, hatta hatta soğuk oluyor, bazen de birdenbire coşuyor, bana nefsime menettiğim cesareti verecek kadar müfrit bir alaka gösteriyor, adeta beni açıkça tahrik ediyordu. Fakat bu halleri çabuk geçiyor, aramızda tekrar eski arkadaşlık havası peyda oluyordu. Onun da benim gibi, dostluğumuzun, olduğu yerde kalmak suretiyle bir çıkmaza girdiğini farkettiği muhakkaktı.
O sıralarda Maria'nın da birtakım tezatlı hisler içinde bulunduğunu anlıyorum. Bazen aşırı derecede durgun, hatta soğuk oluyor, bazen de birdenbire coşuyor, bana, nefsime men ettiğim cesareti verecek kadar müfrit bir alaka gösteriyor, adeta beni açıkça tahrik ediyordu. Fakat bu halleri pek çabuk geçiyor, aramızda tekrar eski arkadaşlık havası peyda oluyordu. Onun da benim gibi, dostluğumuzun, olduğu yerde kalmak suretiyle, bir çıkmaza girdiğini fark ettiği muhakkaktı. Yalnız o, asıl aradığını bulamamakla beraber, bendeki diğer birçok tarafların kendisi için feda edilemeyecek kadar kıymetli olduğunu görüyor, bunun için, kendisinden uzaklaşmama sebep olacağını zannettiği şeyleri yapmaktan çekiniyordu.
Bütün bu karışık hisler, ışığa çıkmaktan korkar gibi, ruhlarımızın en saklı köşelerinde durmaktaydı; ve biz, hakikatte hep eskisi gibi birbirini arayan, isteyen, birbirinin huzurundan her zaman daha memnun ve zengin olarak dönen iki candan arkadaştık.
Sayfa 109 - YAPI KREDİ YAYINLARIKitabı okudu