Güçsüz insanlarız biz, sevgili dostum.
Vurdumduymazdım, neşeli ve sağlıklı bir şekilde mantık yürütebiliyordum. Manen güçsüz kalır kalmaz hayatın kaba sillesini yemem yetti. Sonrası bezginlik...
Güçsüzüz biz, zavallı yaratıklarız.
Siz de öylesiniz, sevgili dostum.