İzmir
İzmir cidden mamur, bayındır bir memleket.
Uygar gereçler ve beldenin gereksinmeleri İstanbul'a oranla mükemmel.
Frenk çarşısında geniş ve birçok mağaza pasajlar var. Geçtiğimiz sokakları olağantüstü temiz ve düzgün kaldırımlı.
Tramvayları pek şık, pencereleri geniş ve döşemeli. Tepelerinde hava değişimi için yelpazeli kafesleri var. Demiryolu (raylar) üstünde işlediğinden hiç sarsmıyor ve pek hızlı gidiyor.
Seyis (Atlı tramvay) ve biletçiler şapka giyiyorlar. “Sigara içmek yasaktır." anlamında asılı levhalar yalnız Fransızca yazılı olup bir Türkçe sözcük bulunmayışı garibime gitti.
Kira arabaları da pek çok ve onlar da şapkalı.
Yük arabaları hep bir renkte ve bir örnek ve tek atlı.
İzmir’in her konudaki ucuzluğu da ayrıca unutulmamalıdır.
Elbette ki senin harikûlâde zevk ve anlayış sansüründen geçecek. Pasajlar hep “yeşil” diye bitiyor. Benim ve senin ne varsa, ikiz ruhumuzda ne varsa her biri birer hafif parıltılı taşla, kompozisyona giriyor. Kahrın, bulunmaz ve yaratılamaz güzelliğin, dost ve kahraman ve çırılçıplak samimiliğin, büyüklüğün, namluların yivlerinde fışkıran güller, birer nilüfer dizisi olmuş prangalar.
Soren Kierkegaard
Kutsal metinlerde seni bağlayan muğlak pasajlar değil anladığın pasajlardır. Bunlara bir an önce uyman gerekir. Kutsal Metinlerin tümünde tek bir pasajı anladıysan bile önce onu gerçekleştirmelisin. Tanrı sana o pasajı soracaktır. Önce oturup muğlak pasajlara kafa yorma. Tanrı'nın sözü, ona uygun hareket edesin diye verilmiştir, yorumlamada uzmanlık kazanasın diye değil.