Güneş'e baktığımızda, Dünya gibi sabit bir boyuta sahipmiş gibi görünür. Ancak bu bir yanılsamadır. Güneş çoğunlukla plazma topudur (elektronlarını kaybetmiş atomlardan oluşan gaz). Plazmanın en yoğun olduğu yer merkezdir ve plazma merkezden uzaklaştığı ölçüde yoğunluğunu kaybeder.
Samanyolu'nun içinde en azından birkaç yüz milyar yıldız vardır. Bunların her biri plazma -hareketlenmiş ve ısınmış gazlar- denen aşırı ısınmış maddeden, özkütleçekim gücüyle bir arada duran ışıklı bir küredir.
Sayfa 93Kitabı okuyor
Tozlu Kuyruğun Peşinde
Kuyrukluyıldızların kuyrukları zaman zaman kuyrukluyıldızın seyahat yönünde akıyormuş gibi betimlenir fakat bu yanıltıcıdır. Kuyrukluyıldızın toz kuyrukları Güneş'ten uzağı işaret ederken plazma kuyrukları Güneş rüzgârıyla taşınır. Yani bazen bir kuyrukluyıldızın oldukça farklı yönleri gösteren iki kuyruğu olabilir.
Sayfa 81Kitabı okuyor
En eski yıldızlar muhtemelen Güneşimizden birkaç on ila birkaç yüz kat daha büyük bir kütleye sahipti. Bu yıldızlar o kadar büyük ve o kadar sıcaktı ki, atomlardan elektronları ve iyonlaşmış maddeyi evrenin en erken evrelerinde olduğu plazma haline getiren morötesi radyasyon da dâhil olmak üzere muazzam miktarlarda radyasyon ürettiler. Bu nedenle evrenin bu dönemine 'yeniden-iyonizasyon' denir. Ancak evren, bu aşamadaki iyonize materyalin düşük yoğunluğu nedeniyle fotonlara karşı şeffaftı.
Sayfa 206Kitabı okudu
Evrenin ilk mikrosaniyesinden sonra sıcaklıklar, sürekli yok oluşun yavaşlamasına izin verecek kadar düşüktü ve protonlar ile nötronların oluşmasına izin verdi. Bu son derece yüksek sıcaklıklarda, nötronlar çekirdek oluşturmak için protonlara bağlanamazlar. Termal enerjiyle birbirlerinden ayrılırlar.
Bundan kısa bir süre sonra, evrenin oluşumunun
Sayfa 204Kitabı okudu
Ne mutlu ki yıldızlar o kadar sık patlamazlar, her galakside yüzyılda bir ancak bir patlama olur. Ama şanslıyız ki patlarlar, çünkü patlamasalardı burada olamazdık. Evren hakkında bildiğim en şiirsel gerçeklerden biri, bedenimizdeki her atomun bir zamanlar patlayan bir yıldızın içinde olduğudur. Dahası da var: Sol elinizin atomları başka, sağ elinizin atomları başka bir yıldızdandır. Kelimenin tam anlamıyla yıldızların çocuklarıyız, bedenlerimiz yıldız tozundan.
Bunu nereden biliyoruz? Eh, çizdiğimiz Büyük Patlama tablosunu, evrenin 1 saniye yaşında olduğu, hesaplamalarımıza göre gözlenen bütün maddenin ısısı yaklaşık 10 milyar derece olması gereken yoğun bir plazma içinde sıkışık halde bulunduğu zamana kadar götürebiliyoruz.
Biz buna big bang diyoruz
1. Güçlü nükleer kuvvet
2. Elektromanyetik kuvvet
3. Zayıf nükleer kuvvet
4. Kütle çekim kuvveti
Bütün bu kuvvetler evrenin ilk saniyelerinde birleşik tek kuvvetti. Bu ilk zamanlarda ne protonlar, ne nötronlar ne de pionlar vardı. Kuarklar, karşı kuarklar, gluonlar, elektronlar, foton ve nötrinolardan oluşan karışık bir plazma çorbası gibiydi evren. Evren şekillenirken hem kendileri özgür kaldı hem de özgürlükleri ile evrene şekil verdiler.
Sayfa 152 - DestekKitabı okudu
Tozlu Kuyruğun Peşinde
Kuyrukluyıldızların kuyrukları zaman zaman kuyrukluyıldızın seyahat yönünde akıyormuş gibi betimlenir fakat bu yanıltıcıdır. Kuyrukluyıldızın toz kuyrukları Güneş'ten uzağı işaret ederken plazma kuyrukları Güneş rüzgârıyla taşınır. Yani bazen bir kuyrukluyıldızın oldukça farklı yönleri gösteren iki kuyruğu olabilir.
Sayfa 81 - 6. baskı: Say Yayınları, 2019