116 syf.
·
Puan vermedi
·
13 günde okudu
Başımda ya da yüreğimde küçük bir şişlik büyüyordu sanki; bu evde görüp tanık olduğum her şey, kışın ağır ağır yol alan bir atlı araba katarı gibi gövdemin içinden... beni çiğneyerek, ezerek, yok ederek geçip gidiyor gibiydi...
Okur Takip Önerileri
Sıkılmıştım; bu kendine has, katlanılmaz bir sıkıntıydı. Sanki göğsüme ıslak, ılık cıva doluyor, içeriden baskı yapıyor, göğsümü, kaburgalarımı zorluyordu; su kabarcığı gibi gittikçe şişiyormuşum gibi geliyordu ve bu küçük odada, tabut biçimli tavanın altında boğulacak gibi oluyordum...
Sayfa 99Kitabı okudu
Ramila Gasimova tekrar paylaştı.
Bazı insanların, bazı şeylere hiç hakları yoktu: ne var ki, insanlar da en çok, bu hiç hakları olmayan şeyleri yapıyorlardı.
Ramila Gasimova tekrar paylaştı.
"Eğer hislerimizden daha büyük düşünemiyorsak, asla değisemeyiz. 'Değişmek' hissettiklerimizden daha büyük düşünmektir."
Sayfa 71Kitabı okudu
Ramila Gasimova tekrar paylaştı.
Kuantum yaratıcılığı; yalnızca düşünce ve duygularınız uyumlu olduğu zaman etkilidir.
Sayfa 28Kitabı okudu
Ramila Gasimova tekrar paylaştı.
Bir zamanlar bütün masumiyetimle yüksek makamlarda oturan, güzel evlerde yaşayan, banka hesabı olan eğitimli insanların ne kadar değerli olduklarına inanırdım.
Sayfa 379Kitabı okudu
insan üstün yeteneklerinden kurtuldukça sanki daha üstün oluyordu. Nasıl anlatsam, birtakım insanlar zenginler, katı yürekliler filân beğenilmez ya; onların insanlıktan yoksun olduğu, nasıl başarı kazanırlarsa kazansınlar, bazı değerleri bilemeyecekleri ileri sürülür ya; işte bunlara karşı çıkanlar da bir bakıma onlar gibiymiş.
Sayfa 115Kitabı okudu
insanları sevemeyeceğimi anlayınca uzaklara gittim, kimse beni bulamasın diye. Onlar da beni ciddiye aldılar, gelmediler...
Sayfa 83Kitabı okudu
Beni anlamıyorlardı. Zarar yok. Zaten beni, daha kimler anlamadı...
Sayfa 73Kitabı okudu