sitem
Yüzün gökyüzüdür hemen herkese
Bana yetmiş yıllık zından duvarı.
Ey bütün ömrümün bir tek baharı
Nedir bu hallerin: zehir zemberek.
Böcekse böcek, kuşsa kuş, çiçekse çiçek...
Bir ben yıllar yılı hasretim sana
Hepsi şurda burda işte yan yana...
Bir benim içimde hasretin heveng heveng.
Senin için yazdım bütün şiirlerimi
Belki yüzbinlere okuyup durdum.
Her gün senin için kırk hayal kurdum
Senin heberin yok çilemden bir tek
sayfa 192-193Kitabı okudu
bana enli ve kalın hüzünlerden
belirsiz bir gülümseme biçer gibisin
Çocukken haftalar bana asırdı,
Derken saat oldu, derken saniye...
~Necip Fazıl K.
Sayfa 35
“Tilkinin biri, gün doğarken gölgesine baktı; ‘Öğlene bir deve yiyeceğim bugün,’ dedi.
Ve bütün sabah deve arayarak dolaştı durdu.
Öğle vakti gölgesini bir kez daha görünce dedi ki:’Fare de olsa yeter bana.”
Halil Cibran (Tilki)
Sayfa 9 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Özetle;
Ben bana çivilidir, İsa'yla çarmıh neyse;
Aşksa bir iç kanama...
Gül, gülden içeri'yse...
Sayfa 243
Sizsiniz eşya!
Her şeyin kilide, bir kilide dönüştüğü günlerde;
Herkesin bana bir eşya gibi baktığı günlerde;
Kilitle beni, ey eşya bakışlı sevgilim!
Sayfa 297
Bağlamdan Kopuk 2 Ayet Meali Örneği: Mescide Ziynetle Gitmek ve İsraf Etmemek
Kur'an'ın nazil olduğu tarihsel ve kültürel bağlamın tarihte kalmış olmasının meal çalışmasına yansıyan büyük zorluklarından biri de bazı ayetlerde mantukun ya da sözde zikri geçenin (mantuk bih) asıl mana ve medlulünün çok büyük ölçüde belirsizleşmesine yol açmasıdır.
Mesela A'râf 7/31. ayetteki yâ benî âdeme huzû zîneteküm inde
Sayfa 272-273
Ben bana çivilidir, isa'yla çarmıh neyse;
Aşksa bir iç kanama ... gül, gülden içeri'yse ...
Sayfa 244
Ve alnım açıksa, başım dikse
Dirliğimiz varsa, mutluysam,
Yüzüme gülüyorsa böyle bu şehir...
Bir beyaz zambak gibi pırıl pırılsa yavrum
Ve yavrumsa sevdiren bana her şeyi bir bir
Bu mutluluk, bu düzen, bu bitmeyen aydınlık
Anasının yüzü suyu hürmetinedir.
Sayfa 13Kitabı okudu
Anam türkü söylerdi bana masal yerine
Hüzünlü, boynu bükük, hep Azeri türküler
Yüzüme bakamazdı, acısını anlardım.
Rüzgârlarla savrulur, yağmurlarla yağardım...
Ya yer yatağımda, ya serin sofalarda
Anamı dinlerken ağlardım.
Gül damlası gibisin yavrum, çocuğum
Dünyalar bir yana, sen bir yana.
Göçmen kuşlar gibi çok uzaklardan
Cennet kokusuyla gel artık bana.