''Dün beraber güldüğüm dostlarıma bugün, "hadi gelin beraber ağlayalım" dedim. İşleri varmış (?) gelemediler!..''
Ahmet Rıza Korkut
Dün bir dosttan uzun bir mektup aldım.
Beni anlatmış sana
ve sen de ona,
"Unuttum artık onu." demişsin.
Hem bu sözü gülerek, medar-ı iftiharla söylemişsin.
Unutamazsın Nokta Noktam, unutamazsın.
Çünkü, unutmak için önce unutulmak gerek.
Oysaki sen, hâlâ bende esen eski kavak yelisin.
Kan değil, tüküremezsin.
Ruj değil, silemezsin.
Dişi dudaklarına dişlerimle yazdığım dört heceli erkek adımı
Unutamazsın Nokta Noktam, unutamazsın.
Seninle biz,
hâlâ bir kabukta iki badem içi gibiyiz.
Baharsın, kokacaksın.
Güneşsin, yakacaksın.
Sabah yatağım kadar rüya dolu,
Sabah yatağım kadar sıcaksın.
Unutamam, unutamazsın...
Dışarıda kar yağıyor,
dışarıda kar
Ve tütüyor gözlerimde,
küllenmiş bir mangal gibi
eski hatıralar...
_Rıza Polat AKKOYUNLU
Allah Rasülü dünyaya sürgünlüğünün içinden, acılarının, kavminin işkencelerinin arasından, Rabbi'nin kapısına kadar gelmişti... Şimdi âşıklar mı kavuşacaktı? Şimdi âşıklar kavuşacaktı...Peki, şimdi ne konuşulacaktı? Şimdi sadece aşk konuşulacaktı... Yaşanılan her şey, yaşanılan her an ve görülen her nur iki aşığın varlığında ezele sır olarak kalacaktı... O sırdan ancak Allah'ın âşikar olunmasına rıza gösterdiği kadarı, insanoğluna duyurulacaktı ve insanoğlundan ancak kalbi mühürlü olmayanlar bu aşktan şüphe duymayacaktı...
Sayfa 355Kitabı okudu
Âtiyi karanlık görerek azmi bırakmak...
Alçak bir ölüm varsa, emînim, budur ancak.
Dünyâda inanmam, hani görsem de gözümle.
İmânı olan kimse gebermez bu ölümle:
Ey dipdiri meyyit, 'İki el bir baş içindir.'
Davransana... Eller de senin, baş da senindir!
His yok, hareket yok, acı yok... Leş mi kesildin?
Hayret veriyorsun bana... Sen
Şehzade Mustafa (1515, Manisa - 6 Ekim 1553, Konya)
ŞEHZADE MUSTAFA MERSİYESİ
I.
Meded meded bu cihânûn yıkıldı bir yanı
Ecel Celâlîleri aldı Mustafâ Han’ı
İmdat! Eyvahlar olsun! Bu cihanın bir yanı yıkıldı;
Hayatına kastedilmemesi için icabında canımızı feda etmeye azmetmiş olduğumuz büyük Atatürk gözümüzün önünde güpegündüz fani hayata veda edip gidiyor, herkes elleriniz kavuşturmuş, büyük bir acz içinde tazimkarane bir vaziyet almış duruyor ve kimsenin elinden bir şey yapmak gelmiyordu. Aman yarabbi... Adeta dehşet içindeydik.
Bir ara Hasan Rıza dayanamadı, büyük bir teessür içinde bana:
''Kılıç bak, koca bir tarih göçüyor'' dedi.
Saat tam 9'u 5 geçiyordu.
(Kılıç Ali Büyük Önder'in Koruması)
-Can_Dundar362.jpg){kind=small}