"Eğer içinde olmak isteyecekleri bir okul inşa eder ve tasarlarsanız o zaman çocuklar başarılı olur."
İnsan ya aldatmaya başvuracak ya da yok olacaktı. Aldatma aklın [Ratio] kendi tikelliğini ele veren lekesiydi. Bu yüzden evrensel toplumsallaşma, dünya gezgini Odysseus ve tek kişilik fabrikatör Robinson Crusoe'nun taslağını yaptığı gibi, en baştan beri var olan ve burjuva çağının sonunda da gözle görülür hale gelen mutlak yalnızlığı içerir. Radikal toplumsallaşma radikal yabancılaşma demektir.
Ben gayet iyi biliyordum, biliyordum neyin peşinde olduklarını, zararsız görüntülerinin altında o insanların neler sakladıklarını. Öldürmekti tek dertleri, öldürmek ve birbirlerini öldürmek, bir çırpıda değil elbette, ama tıpkı Robinson gibi yavaş yavaş, ellerinin altında ne bulurlarsa onunla, eski üzüntüler, yeni sefaletler, henüz adı konmamış nefretler ya da yekten savaş yoluyla, üstelik her şeyin her zamankinden de çabuk olup bitmesini temenni ediyorlardı.
Sayfa 282Kitabı okudu
"Sıkıntı içinde sıkılmak iki kere sıkılmaktır."
Sayfa 392Kitabı okuyor
Üzüntü ve keder dünyada en manasız işlerdir. Çünkü keder ve üzüntü yalnız geçmişe aittir. Geçmiş şeylerin geriye gelmesi veya düzeltilmesi mümkün değildir.
Sayfa 392Kitabı okuyor
Şükür
Sahip olmadığımız şeyler yüzünden yaşadığımız hoşnutsuzluk, elimzdekiler için şükretmeyi bilmemekten ileri geliyordu bence.
Sayfa 166Kitabı okuyor
YÖNETİM
Sömürücü kurumların sağladığı büyüme doğası gereği kapsayıcı kurumların sağladığı büyümeden çok farklıdır. En önemlisi sürdürülebilir olmamasıdır.
Sayfa 143Kitabı okuyor
Durumumun parlak tarafına daha çok, karanlık tarafına ise daha az bakmayı ve yoksunluğunu çektiğim şeyden çok, keyif aldığım şeyin değerini bilmeyi öğrenmiştim ve bu da bazen bana tarif edemeyeceğim gizli bir huzur veriyordu ki bunu burada, Tanrı’nın kendilerine verdikleriyle avunup sefasını süremeyen, çünkü onun kendilerine vermediği bir şeyleri görüp bunlara göz diken o hoşnutsuz kişiler kafalarına soksunlar diye dikkatlerine sunuyorum. Bence elde edemediklerimizle ilgili bütün huzursuzluğumuz, sahip olduklarımız için şükretme huyumuz olmamasından kaynaklanıyordu.