"Gözünüzde bir hiç olduğumdan ve umut dahi beslemeyeceğimden açık konuşuyorum: Her yerde siz varsınız, geri kalanı umrumda değil. Sizi nasıl, neden sevdiğimi bilmiyorum. Yüzünüzün güzel olup olmadığını bile bilmiyorum, düşünebiliyor musunuz?"
"Ah cahil çocuk, her şeyi bildiğini sanıyordu, bilmediklerini bile bildiğini sanıyordu, bilmediklerini düşünerek bulacağını sanıyordu, çünkü her şeyin bilinebilir olduğunu sanıyordu."
"Herkes ne diyecek... Fakat bu ana kadar
herkesten ne gördüm ki... Bana en yakın olanlar dahil olmak üzere, bu herkes dedikleri şey beni üzmekten, hayatımı manasız bir hale sokmaktan başka ne yaptı?"