Kaşımasak kabuk atardı ama sabır yok ki kaşımadan duramıyoruz
"Bazı yaralar asla iyileşmiyor. İnsan kabuğun altında yeni bir deri oluştuğunu sanır, ama orayı kaşıdığı anda yara yeniden kanamaya başlar.
Ruhsal yaralar da farklı değil..."
Wulf Dorn
"Bazı yaralar asla iyileşmiyor. İnsan kabuğun altında yeni bir deri oluştuğunu sanır, ama orayı kaşıdığı anda yara yeniden kanamaya başlar.
Ruhsal yaralar da farklı değil..."
- Wulf Dorn
"Bazı yaralar asla iyileşmiyor. İnsan kabuğun altında yeni bir deri oluştuğunu sanır, ama orayı kaşıdığı anda yara yeniden kanamaya başlar.
Ruhsal yaralar da farklı değil..."
- Wulf Dorn
"Bazı yaralar asla iyileşmiyor. İnsan kabuğun altında yeni bir deri oluştuğunu sanır, ama orayı kaşıdığı anda yara yeniden kanamaya başlar.
Ruhsal yaralar da farklı değil..."
- Wulf Dorn
Ruhsal yaralar, fiziksel olanlar kadar dikkat çekici değildir
İnsan yara bere içinde kaldığı çocukluk denilen korkutucu bir dönem yaşar. Çocuklukta çözümlenmesi imkansız olan ruhsal yaralar yetişkinlikte kaçınılmaz olarak, partner ilişkilerinde kendini tekrar eder. Ancak çocukluk yaraları için partneri suçlamak yanlış yöne bakmaktır ve yaraları derinleştirir…
Bilimsel ruh incelemesinin psikoloji, geleceğin bilimi olduğuna inanıyorum. Psikoloji doğa bilimlerinin en genci ve henüz emekleme evresinde bu gün. Bizim için en önemli bilim dalı bu. Gerçektende, insanoğlu için en büyük tehlikenin açlık, deprem, mikroplar, kanser olmayıp, yalnızca İnsanın kendisi olduğu, göz kamaştırıcı bir açıklıkla ortaya çıkmaktadır. Nedeni ortada: ruhsal yaraları saracak, etkili bir çare yok henüz, oysa bu yaralar doğanın en acımasız, en büyük yıkımlarından daha da yok edicidir! insanı olduğu gibi halkları da korkutan en büyük tehlike psişik tehlikedir. Beliren genel güçsüzlüğün nedenleri, bilinçaltını hiç dikkate almaksızın tek bilinçle ama yalnızca bilinçle, ilgilenmiş olmasıdır.
Ruhsal yaralar, fiziksel olanlar kadar dikkat çekici değildir.