Alice Miller'dan okuduğum üçüncü kitap olan "Yetenekli Çocuğun Dramı", çocukluk döneminde ebeveynlerimizin bize karşı olan tutum ve davranışlarının bizde sebep olduğu örüntüleri irdeliyor.
Burada "yetenekli çocuk" kavramını açmak gerekirse, kastedilen üstün yetenek gibi bir durum değildir. Küçük çocuklar, onaylanmak, kabul görmek ve aslında koşulsuz almaları gereken sevgiyi alabilmek için yöntemler geliştirmek zorunda kalır.
Ebeveynlerinin kendilerini koşulsuz kabul edemediği çocuklar, ebeveynlerinin kabul edeceği çocuklar olma yeteneği geliştirir ve başka biri gibi davranırlar. Buna Miller "sahte benlik" der.
Eğer bunun farkına varamaz ve sahte benliğimizi yetişkin yaşama taşırsak bunun hayatımızı nasıl etkileyeceğini açıkça görebileceğimiz bu kitap özellikle ebeveynlere ve çocuklarla çalışan herkese rehber olacaktır.