... benim de ölümüm bu dünyada başladı. Ölmeden ölmek zormuş; öyle söylüyor şair. O kadar zor değil. Ölümü beklemek zor. Ölümü bekliyorum ve ölüm gelmek bilmiyor. Ben de bu arada vaktimiz boş geçirmemek için ölümcül düşüncelerimi geliştiriyorum. Aynı zamanda kişiliğimi de aşağılık bir duruma getirmeye çalışıyorum. Belki ölüm geldiği zaman beni ölmeye değer bir yaratık bulamayacak. Ölümden kaçmak için sonsuz sayıda aşağılık düzen peşinde koştum; sonunda, yaşamama izin verilirse, ne yapacağımı bilemeyeceğim. Karanlık günlerimde beni hor görenlerin anıları yüzünden rahat edemeyeceğim.
İslam Medeniyetinin ilim ve edebiyat alanında insanlık tarihine yazdığı alim, edebiyatçı, şair, hadisçi, hafız, veli, takva ehli, iktisatçı, savaşçı, yazar, vb pek büyük ve yüksek kadınlar o kadar çoktur ki, saymakla bitmez.
Sayfa 141Kitabı okudu
İnsan yaşadığı yerlerde beraber bulunduğu insanlara görünmez ince tellerle bağlanırmış; ayrılık vaktinde bu bağlar gerilmeye, kopan keman telleri gibi acı sesler çıkarmaya başlar, hep birinin gönlümüzden kopup ayrılması bir ayrı sızı uyandırırmış. Bunu yazan şair ne kadar haklıymış!
"Ey alemlerin sahibi ve haliki Hz. Allah (cc)! Sen her şeyi hakkı ve layıkıyla bilensin, görensin, duyansın. Ben, aciz kulun yaptığım her fenalıktan, kötülükten, sair bütün günahlarımdan tövbe ederek senin ali kapına geldim. Beni bağışla. Gidecek başka kapı yoktur. Kapından beni boş ve geri çevirme. Derdime hakkımdan hayırlısı ile hayırlı şifalar ihsan eyle!"
Sayfa 82Kitabı okudu
İntihar eden bir şair: " Ölmek, biliyorum, orjinal bir şey değil ama, yaşamak da orjinal bir şey sayılmaz," gibi bir laf etmiş... Hata etmiş... Bazen ölmek de, yaşamak da pekala "orjinal" olur.
İnsana şiirini ve biricikliğini sağlayan pek az şeyden biridir
el yazısı
el yazısı, parmak izi, sesi ve gözdeki iris tabakası
taklit edilemeyen, başkasına veremediğiniz şeyler, insan ancak bunlarla kendisi olur ve şair kalır...
Sayfa 15
