“Ölü olmadıkları halde, yaşamaz onlar.”
Diyor kitabında 
Erich Scheurmann
Göğü Delen Adam Sözcüğü sözcüğüne çevrilirse Papalagi anlamına gelmektedir.
Papalagi bize Avrupa’yı anlatmakta olan kitapta kabile yaşamı ile aradaki farkları görmekteyiz.
Günümüzünde birçok konusunu anımsayacabileceğimiz bizi düşündüren, birçok hissi bizlere tattıran bir eser.
Harem, en çok da Batı'nın fantazilerini kamçılamış..
Sanat galerilerinde dolaştığımı hatırlıyorum, on dokuzuncu yüzyıl yapıdan: o zamanlar haremlere duydukları takıntı. Düzinelerce harem resimleri; başlarında türbanlar ya da kadife şapkalar bulunan, tavus kuşu tüyleriyle yelpazelenen, divanlar üstünde sere serpe yatan şişko kadınlar, arka planda nöbet tutan bir harem ağası. Hareketsiz bedenler üzerine çalışmalar, orada hiç bulunmamış erkeklerin yaptığı resimler. Bu resimlerin erotik oldukları düşünülüyordu, ben de öyle düşünüyordum, o zaman, ama şimdi gerçekten ne üzerine olduklarını anlıyorum. Canlılık yoksunluğu üstüneydiler; bekleme üstüne, kullanılmayan nesneler üstüne. Can sıkıntısı üstüneydiler.
Ne için vardır, sanat? Kimin ihtiyacı vardır ona? Sanata ihtiyaç duymak diye bir şey olabilir mi?
Tempus Fugit Aeternitas Manet Deyişi
Tempus fugit, Latince bir deyiştir. Anlamı ‘Zaman Uçar’ demektir. Eski dönemlerde zamanın Tanrılara ait olduğu ve canlılara hem onların varlıklarını hatırlatmak hem de yaşamlarını güzel, doğru ve erdemli şeyler için harcamaları gerektiğini söylemek için kullanılırdı. Bir diğer yaygın kullanımı ise, takas, ticaret ve alacak-verecek ilişkilerinde tıpkı bizlerin çok kullandığı ‘sayılı zaman çabuk geçer’ anlamıydı.
Deyişe sanat felsefesi açısından bakıldığında farklı bir anlam kazanır. Zaman uçar, zaman uçtuğu için kalıcı, hatırlanabilir eserler vermek gerekmektedir. Burada da Tempus Fugit Aeternitas Manet deyişi karşımıza çıkar. Türkçe anlamı ‘Zaman uçar, sonsuzluk kalıcıdır’ demektir. Kalıcı olan sonsuzlukta ve bu evinimde pay edinebilmek için kalıcı eserler vermek gerekir. Bunlar kimi zaman mimari yapılar, kimi zaman güçlü felsefik teoriler, kimi zaman kurulan imparatorluklar kimi zaman da etkileyici kitaplar, resimler olmuştur. Bu eserler bir nevi zaman kavramını altüst edip bizi geçmişe götürdüğü gibi geleceğe de götürür, sonsuzluktan bir nefes aldırır.
Çoğumuz için, çoğu zaman iletişim sözcüklerden fazlasına bağlıdır.
Sayfa 86 - Sel Yayınları
Yılmaz Güney'in sanat anlayışı
Yılmaz’ın sanatı politika ile nasıl iç içe gördüğünü kendinden dinlersek: “... Benim anladığım sanat, sınıf mücadelesinin en etkili ve en ihmal edilmez silahlarından birisidir. Ve emperyalizme, tefeci bezirgan, toprak ağası, gerici ortaklarına, revizyonistlere, oportünistlere, sözde marksist şovenlere, burjuva ve küçük burjuva milliyetçiliğine, her türlü gerici kültür, siyaset ve ideolojilere karşı acımasız savaş verir. Bize düşen tarihi görev: Halkımızın ve dünya halklarının; maddi, manevi esaretlerinin temel nedeni olan ve dünya halklarının gelişmelerini hayatın her alanında engelleyen emperyalizm ve burjuva uşaklarının, feodal kalıntıların, ekonomik, ideolojik, toplumsal, siyasal ve kültürel bütün gerici kuramlarına karşı uzlaşmaz bir savaş vererek; pençelerinden, boyunduruklarından kurtulmaktır. İşte ben bunun için yazıyor, bunun için sanat yapıyorum. Ve bu nedenle de halkın sanatçısı halkın savaşçısıdır, diyorum. Gerçek devrimci sanatçı, memleketinin politik ekonomik durumlarıyla yakından ilgilidir. Kendisini bunun dışında gördüğü an, sanatçı niteliğini yitirir. Bir sanatçı eylemin dışında olduğu zaman, eski devirlerin sanatçısı olur. Yazar, bozar. O kadar!”
Sayfa 168 - Dönüşüm Yayınları
