Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
_Anlamak, sevmenin başlangıcıdır. _Üzülme, kızma, sadece anla. İnsanlara kahkahalarla gülmek ya da nefret duymak yerine onları anlamak için çaba sarf ettim. _Tutkulardan kurtulup özgürleşmek için, eylemlerimizin gerçek nedenlerini anlamalıyız. Anlamak, onları dönüştürür. _Aklın kılavuzluğunda yaşayan insan başkasının kendisine olan nefretine,
Gün, gecenin içinde saklıdır, gece de gündüzün içinde; ama her zaman biri hüküm sürer. Aynı şekilde iyide kötü yatar, ama gizli ve etkisiz biçimde, iyinin zorunlu temeli olarak. Kötülük de iyilik vardır, çünkü iyilik olmadan hiçbir şey var olamaz ama kötülük onu bastırır.
Reklam
Güvenilir bir düşünceye ulaşmak için Platon'u, Spinoza'yı, Kant'ı, Schelling'i, Hegel'i, Schopen­hauer'i, hayata tinselci bir açıklama getiren herkesi tekrar tek­rar okudu. Bu aydın kafalar aynı engele çarpıyordu. "Bede­nin yaşamı bir kötülük ve bir yalandır. Bu yüzden biz bu be­denin yok oluşunu bir iyilik olarak dilemeliyiz," derdi Sokra­tes. "Dünyadaki her şey -budalalık ve bilgelik, zenginlik ve se­falet, neşe ve keder- çalkantıdan ve boşluktan başka bir şey de­ğildir. İnsan ölecektir ve ondan geriye hiçbir şey kalmayacak­tır," diye sürdürürdü Süleyman Peygamber. "Hayat olmamalıy­dı ve iyi olan tek şey, varoluştan hiçliğe geçiştir," derdi Schopenhauer. "Kaçınılmaz acılara, zayıflığa, yaşlılığa, ölüme doğ­ru gidildiği bilinciyle yaşamak imkansızdır. Hayattan ve her tür hayat olanağından kurtulmak gerekir," diye katkıda bulunu­yordu Buda.
Sayfa 520 - İletişim Yayınları.
"Rastlantısal iyilik, tıpkı rastlantısal kötülük gibi olanaksızdır."
İyilik ve kötülük, farklı taraftan bakıldığında farklı gözüken aynı şeydir; kötülük kendi içinde, yani kendi özdeşliğinin kökeninde değer­lendirildiğinde, iyiliktir; buna karşın iyilik, kendi içinde ayrışma ya da özdeş olmama hali içinde düşünüldüğünde, kötülüktür. Bunun için şu söz tamamen doğrudur: Ken­disinde kötülük yapacak malzeme ya da güç olmayan kişi, iyilik için de hazır değildir, bunun örneğine de günümüz­de sıkça rastlarız. Ahlak anlayışımızın savaştığı tutkula­rın her biri, karşıtı olan erdemlerle aynı kökü paylaşan güçlerdir.
Tanrı, kötülük nedeniyle kendini ifşa etmemeyi seçseydi kötülük, sevgi ve iyilik karşısında zafer kazanmış olurdu.