“Fakat sevgili bir vücutta bulunmayan bir şeyi kendisinde taşımaya tahammül etmeyerek onu koparıp atabilmek, işte bu adaşım yalnız bu sevmektir.” Atmaca nın hikayesinden bir alıntı, sevginin anlamını öyle vurucu ifade etmiş ki Sabahattin Ali...
Değirmen, Kırlangıçlar, Sarhoş, Komik-i şehir, bir cinayetin sebebi gerçekten bu kitapta okuduğum etkileyici hikayelerdi, doğal anlatımıyla, verdiği mesajlarla, Anadolu insanının duygu ve düşünce dünyasına ışık tutan hikayeleri bizlere çok güzel aktarmış yazar. Kullandığı kelimlerle, sade anlatımıyla çok severek okuduğum bir eser oldu. Daha evvel sırça köşkü okumuştum yine ondaki aynı tadı aldığımı söyleyebilirim. Sabahattin Ali Türk Edebiyatına damga vurmuş, gözlemlerini ifade etmekten çekinmeyen usta bir yazar.
Kitabı kütüphaneden ödünç almıştım, içinden 3 sene öncesine ait başka birinin koyduğu karikatürü buraya da not almak isterim, okuyanların farkına varması adına...
“- Yaşasın! Sabahattin Ali’nin ölümü üzerinden 70 yıl geçti...Artık telif ödemeden basabileceğiz...
-Haksızlık bu! Sabahattin Ali ölmedi ki, ÖLDÜRÜLDÜ!”
