Gerçek anlamda sevgi, diğer insanları da kendimiz kadar sevebilmeyi içerir, kendimizden çok ya da kendi yerimize değil. Bir başka deyişle, sevgi, diğer insanların seçimlerini kendi seçimlerimiz gibi sevebildiğimizde gerçekleşir. Ama sevgi tek bir yaşantı değil süreçtir. İnsanın kendisini savunmasızca ortaya koyabilmiş olmasının acılarını ve zaferini içeren bir süreç.
Sayfa 172Kitabı okudu
“Ama aslında kader veya şans yoktur. Sadece paylaştığımız ve sakladığımız sırlar vardır. Kendi seçimlerimiz ya da bir seçim yapma korkusu vardır.”
Sayfa 25 - erlkingKitabı okuyor
Ne yapıyorsunuz ve neden yapıyorsunuz?
Sayfa 21
Yazar konusunun, spiritüalizm vb' den ayrımını yaparken
Burada böyle yüce şeylerden bahsetmiyoruz.
Sayfa 20
Seçimleriniz yalnızca size aittir.
Sayfa 9
•
Eylemlerimizin arkasında seçimlerimiz, seçimlerimizin arkasında duygularımız, duygularımızın temelinde ise değerlerimiz yatıyor…
•
Eylemlerimizin arkasında seçimlerimiz,seçimlerimizin arkasında duygularımız, duygularımızın temelinde ise değerlerimiz yatıyor.
Sayfa 190Kitabı okudu
Seçimler.... seçimlerimiz...
Lorenzo patris yaprağı adında bel fıtığı oyuncu olma hayalinden vazgeçip banyoda yaşayan sıradan alelade bir ev kadını olmayı seçerek o da kendi hayatında yaşayacağı hayal kırıklığına alışmaya başlamış aşçılık yeteneğin sonsuza kadar laurenzo'nun gözünde kimsenin eline su dökemeyeceği kaynanasının hayaletinin ve onun efsanevi spagettilerinin görülmesinde kalacak bir İngiliz kızıyla evlenmişti
"Bir eylemi yapmayı seçtiğinizde, o eylemi sonsuza dek tekrar tekrar yapmayı da kendi arzunuzla seçmiş oluyorsunuz. Bu, yapmadığınız bütün eylemler, ölü doğan düşünceler, kaçındığınız tercihler için de geçerli. Yaşanmamış o yaşam, sonsuza dek içinizde kabaracak ve sonsuza dek yaşanmamış kalacak. Vicdanınız dinlemediğiniz o sesi, sonsuza dek haykıracak."
Sayfa 356 - NietzscheKitabı okudu
Güya ki,kader
Dedin ki,eğer alnımıza yazılmışsa kader kavuşturur yine bizi.Gerçekten o kadar saf mısın diye düşündüm bir an.İnanıyormuydun sahiden kaderin cilvesine?Sanki gökyüzünde oturup bize bakıyormuş,sanki beş parmağı varmış da piyon gibi sürüyormuş bizi,sanki bizim seçimlerimiz değilmiş gibi.Kim öğretti sana bunu?Söyle kim kandırdı seni?Sana bir kalp verilmiş,bir de akıl.Ama sen değilsin kullanacak olan.Kendi eylemlerin değil bana gelecekleri belirleyen.Avaz avaz haykırasım var:
"Her şey bizim elimizde aptal!Kavuşmak sadece bizim elimizde..."
Oysa susmuş oturuyorum.Titrek dudaklarımla gülümsüyorum,düşünceli.Ne hazin değilmi?Sen her şeyi böyle apaçık görürken,karşındakinin görmemesi...
