Ben ençok seni götürdüm giderken
Aklımın nakliyesiydi asıl yoran taşıyıcıları
Yardan düşmüştüm yaralarım yardan armağandı
Ben sevmeyi beceremedim belki de sevilmeyi
Benim sevmeye engel evcil acılarım vardı
Şehre bir yağmur yağdı ben ağladım
Ve buğularda yitirilen kimin adıydı
Bir aşktan diğerine kaç saate gidiliyordu
Soyulur muydu kabuğu hayatın
Yoksa bütün vitamini kabuğunda mıydı?
Yağmur şehre bir yağdı
Ben ağladım..
soyulur muydu kabuğu hayatın
yoksa bütün vitamini kabuğunda mıydı?
bir şehre yağmur yağdı
ben ağladım .
Sayfa 28 - yağdıkçaKitabı okudu
yaşmaya deyerese ölüm guzel
Yokluğun buz gibi soğuk
Uzaklardan bir ses olmanı isterdim, bir selam, bir nefes... 'Üşüme' diye seslenmeni isterdim... Bir el olmanı isterdim, bir kol... 'Özledim' deyip sarılmanı... En karanlık yerinde düşlerimin çıkıp gelmeni isterdim kınalı bir bahar gibi, umut ışığı olmanı isterdim hayatıma... Gelseydin ve yaslasaydım başımı omuzuna,
Sayfa 457 - özlem ve ölüm
Muhteşem ♡
Ben yağmur ağladım
bir şehre yağdı
ben şehre ağladım
bir yağmur yağdı
ben bir ağladım
şehre yağmur yağdı
Ben... Yağmur... Ağladım...
~ SON ~
Ben sevmeyi beceremedim, belki de sevilmeyi
Benim sevmeye engel evcil acılarım vardı
Ben yağmur ağladım bir şehre yağdı
Ben şehre ağladım bir yağmur yağdı
Ben bir ağladım şehre yağmur yağdı
Ben...
Yağmur...
Ağladım...
Ben sevmeyi beceremedim belki de sevilmeyi
Benim sevmeye engel evcil acılarım vardı
Ben yağmur ağladım
Bir şehre yağdı
Ben şehre ağladım
Bir yağmur yağdı
Ben bir ağladım
Şehre yağmur yağdı
Ben yağmur ağladım....
Sayfa 51 - Sel YayıncılıkKitabı okudu
Ben bir ağladım, şehre yağmur yağdı. Ben, yağmur, ağladım...
Ağlamaya başladı. Yüzünü buruşturmadan. Sadece gözlerinden yaşlar dökerek. Hak etmedikleri bir yenilgiyi seyreden cesur generaller gibi...
Ben sevmeyi beceremedim, belki de sevilmeyi
Benim sevmeye engel evcil acılarım vardı
Ben yağmur ağladım bir şehre yağdı
Ben şehre ağladım bir yağmur yağdı
Ben bir ağladım şehre yağmur yağdı
Ben...
Yağmur...
Ağladım...
Şehre bir yağmur yağdı
Yağmurlu havalarda kaldırımlar ne güzeldirler, rugan gibi parlarlar. Orada gölgemizi görürüz, ruhumuzu sürükleyen iskeletimizin gölgesini; ve ıslanmak ne iyidir, harap olmak, sırılsıklam ve karmakarışık, vıcık vıcık, büzülmüş, tortop, allak bullak ve perişan olmak.
