Azizüddin Nefesi
"Bilesin ki, bütün belâ, fitne ve türlü azâbın sebebi,
dünya sevgisi ve dünya ehline duyulan sevgidir. Bu sözü yalnız sana değil, kendime de söylüyorum. Ama kendimi seni ve tüm insanları da mâzur görüyorum. Çünkü bu âlem son derecede büyüleyicidir. Bazıları onun sihrine aldanırlar. Bazıları ise dünyayı, dünya olduğu için tanırlarsa da, onun sihrine aldanmazlar.
Ancak zorunlu olarak ona muhtaçtırlar. Hangi azap, bilenle bilmeyenin, âlimle cahilin sohbet etmesine benzer? Ey derviş, madem ki geldik, akıllıca davranıp razı ve teslim olmalıyız. Ola ki, bu hunhar canavardan selâmetle kurtuluruz. Çünkü ağlayıp sızlanmanın sonunda faydası yoktur.
Sayfa 382Kitabı okudu
ağzımızdan çıkan her kelimeyi dua gibi yaşayabiliriz ...
"Ağzımızdan çıkan her kelime, her cümle kaderimizi etkileyecek kadar güçlü olabiliyor bazen. Tehlike dedin, bilinmez bir yolculuk dedin. Peygamberimiz (s.a.v) 'Ya hayır konuşun ya da susun' buyuruyor. Yani, İnşallah iyi bir yolculuk olur ve inşallah bundan sonra gideceğimiz yerde selametle yaşarız.' diyebilirdin. Anlatabiliyor muyum hermana? Gök kapılarının ne zaman açılacağını bilemeyiz. Onun içindir ki ağzımızdan çıkan her kelimeye dikkat ederek uzun ve hayırlı bir dua gibi yaşayabiliriz hayatımızı...
Sayfa 215Kitabı okudu
Tanzimat Devrinde Osmanlı Mahalli İdareleri (1840-1880)İlber Ortaylı · Türk Tarih Kurumu Yayınları · 201843 okunma
Bir iki adım daha atmamak için nasıl da direniyoruz.Dayandığımız şeylerin hangisi buna değerdi? Küçücük oluşlarda,hemen yakınımızdaki selametle koşacağımıza amansız gururu muza boyun eğip hazımsızlıklar içinde birdolu ufak sıkıntının altinda ufalandık durduk.- ve umutsuzluğun kapımızdan ayrılmaması için az mı çabaladık.
Bir rivayette şöyle anlatılır:
Hz. İsa'nın (a.s) yanından bir domuz geçti. Ona,
"Selametle geç" dedi. Yanındakiler,
"Ey Ruhullah! Bunu domuza mi söylüyorsun?" dediler. Hz. İsâ (a.s),
"Dilimi kötü söze alıştırmak istemedim" dedi.
Resûl-i Ekrem Efendimiz (s.a.v) şöyle buyurmuştur:
"Güzel söz sadakadır."
Sayfa 69Kitabı okudu
"Hayır söz söyle de ganimetler kazan. Yahut sus da selametle kal. Eğer böyle yapmazsan iyi bil ki pişmanlık duyacaksın."
İbni Abbas r.a
Sayfa 6Kitabı okudu
İçinde bulunduğum bu karmaşık lakin güzel hayatımda bu gün kendime bir söz veriyorum.. Selametle👩🌾
Arş altındaki hayat denizinden kırk gün devamlı olarak insan menisi gibi bu dünyaya yağmur iner. Bütün yeryüzü deniz gibi doldukta; çamur tabakasında toprak olan insan ve hayvan bedenlerinin tümü, o yağmuru çekip, bütün parçaları bir yere gelip, her ceset evvelki görünümünde olup, yeryüzünde bakla gibi biter. Her beden, kendi olgunluğuna yeter. Sonra Hak Teâlâ, en son ölen sekiz meleği diriltip, İsrafil aleyhisselama: "Suru üfle!" diye emreder. O dahi, üçüncü üfleyişi öyle zarif ve lâtif üfler ki, surun içinde sakin olan ruhlar, o demde ufuklara yayılıp, her can kendi kafesini bulur. Nasıl ki, koyun sürüsü içinde her kuzu kendi anasını bilir; bunun gibi her can kendi cismini bilip ve bulup onunla kalır. İlk ve son yaratıklar, melekler, huriler, insanlar, cinler, şeytanlar, deniz hayvanları ve her hayvanları, bütün haşereler, kıyametin bir anında tamamen ruh bulurlar ve mahşer yerine her taraftan toplanırlar. Peygamberlere, velilere, âlimlere ve salihlere cennetten elbiseler ve buraklar gelip; giyip ve binip, arşın gölgesine gidip, minber ve kürsüler üzerinde rahat ve selametle otururlar. Geri kalan yaratıkların cümlesi, aç, susuz, başları açık, çıplak, yalınayak yürüyerek, düşe kalka Arasat meydanına gelip, mahşer yerinde haşrolurlar. Sıklaşıp, ayak üzerinde dururlar.
