Cebrail söze başladı:
– Selim Pusat büyük günahlar işledi. Ben görevi bitmiş bir melek olduğum, kıyamete kadar dinlenmek hakkını kazandığım halde bu hakkıma ilişti. Onun gönlünden geçen fırtınalarla rahatsız edildim. Halbuki bu fırtınalar yalnız ben peygamberlere vahyi götürürken duyulurdu. Kendisinden yirmi beş yaş küçük bir kızı sevdi ve hepsinden daha kötü olarak bu sevgiyi açığa vurdu.
Sayfa 251Kitabı okudu
Selim Pusat, Güntülü'yü sevmişti.
Sayfa 197 - Ötüken YayıneviKitabı okudu
Selim Pusat, odanın içinde kilometrelerce yürümeye alışmıştı. Yürümek ne güzel şeydi. Piyade subayı olduğu için yürümeyi sevmiş, sonra bu, kendisinde itiyad haline gelmişti. Hapisteyken, hücrenin üç metrelik mesafesinde saatlerce yürür, halsiz kalıncaya kadar gezinirdi. Şimdi o hücreye göre bir talim meydanı kadar geniş olan odada gidip gelirken şüphesiz daha memnundu. Fakat artık sevinç ve kederden bir şey anlamıyordu. Alıştığı hüzün, esas tabiatı olmuştu. 
Sayfa 75Kitabı okudu
308 syf.
·
Puan vermedi
"Askerlik öldü general! Sinsi siyasetçilere sırf üniformalı oldukları için asker diyemem! Asker olduklarını kapımda bekleyen inzibat teğmenleriyle erlerine öğretiniz. Üniformalı politikacılardan aldıkları telkinle bana, Önyüzbaşı Selim Pusat’a selâm vermiyorlar. Önyüzbaşı Selim Pusat da onlardan aldığı dersi daha yukarılara ulaştırmaktan başka bir şey yapmıyor"
Selim Pusat damdan düşer gibi, Ayşe’yi âdeta şaşkına döndüren bir soru sordu:
- Tasavvuf nedir?
(...)
- Din felsefesidir! diye cevap verdi ve Pusat’ın vereceği alaylı karşılığı bekledi.
308 syf.
6/10 puan verdi
Kitabın dili akıcı , sembolizm kullanımı gerçekten başarılı ama okuma isteğimi söndüren ve konunun asıl can alıcı noktası olan bir şey var ki spoiler vererek onun üzerinden konuşacağım.
" Kendinden 25 yaş küçük birine aşık olacaksın. " Tam olarak kitabı okurken zorlanma sebebim konunun bu kehanet üzerinden ilerlemesi .
İlk başladığımda hikayenin kıralcı oldugu icin haksızlığa uğrayan ve askerlikten atılan ana karakterimiz Selim Pusat' tan liseli bir kıza aşık olmaya doğru ilerlediğini fark edince sinirlendim ve isteksiz ara vererek okumaya devam ettim. a
Ama aslında bu olay romantize edilmiyor ve ortada suç denilecek bir aksiyon , yakınlık yok . Ana karakterimiz uzaktan uzağa kavrulurken son anına kadar sevdigini kabullenemiyor bile . Kitaptaki diğer karakterlerin de bunu normal görmüyor olması da biraz hafifletiyor . Özellikle son mahkemede her suçlusun denildiğinde ben rahatladım.
Eğer kolay sinirlenip kitabın devamını önden yargılamasaydım o zaman bunları ben de erken fark edebilirdim xksksksksk 
Hüseyin Nihal Atsız
Selim Pusat o zaman çocukluğunda, gençliğinde ve daha sonra ana kalbine, ana şefkatine dair okuduğu yazıları, şiirleri, dinlediği türküleri, atasözlerini hatırladı ve kâinatta kendisini düşünen sadece anası olduğunu anlayarak ona karşı gösterdiği vefasızlıktan içi sızladı.
Sayfa 257Kitabı okudu
İnsanlar acayip yaratıklar. Bir şeyi bir defa nasıl bellerlerse sonuna kadar öyle gidiyorlar. Artık hiçbir şey onların gözünü açmıyor. Beni bir kere fena tanıdılar. En büyük hakikati söylediğim zaman da inanmıyorlar. Siz de gerek bütün maziniz ve bilhassa başınızdan geçen mahkemedeki sözleriniz dolayısıyla doğru bir insan olarak tanındınız. Artık günün birinde bir yalan söyleseniz bile kimse buna ihtimal vermez. Hatta yalanınız ispat olunsa da yine inanmazlar. Yanlışlık derler. İşin içinde iş var derler. Fakat Selim Pusat yalan söyledi demezler. İnsanların sık sık «Gözümle görsem inanmam!» dediklerine dikkat etmişsinizdir. Bu ne demektir? İnsan gözüyle gördüğüne de inanmayacaksa görmenin mânâsı kalır mı? Bu, doğrudan doğruya ilk inanca sadık kalmanın neticesidir. Yani insanlar bir nevi hastadır.
Ötüken NeşriyatKitabı okudu
Selim Pusat da bütün insanlar gibi kendisini biraz yanlış ve biraz eksik tanıyordu.
Ötüken NeşriyatKitabı okudu