Neydi ki dostluk,neydi ki benim hayatım?İşte öyle sevdim ben seni.
Sayfa 43Kitabı okudu
Babamın aile içerisinde kadına verdiği değeri hep kıskanmışımdır. Annemle babam evlendiğinde dört - beş sene çocukları olmamış. Çocuk olmadığı için annemin suçlandığı bir dönem olmuş. Ayrılmanın bile tartışıldığı bir dönemde ben doğmuşum.
Evin ilk çocuğuyum. Sonradan 10 çocuk daha oldu.
Babam hep benim çocuklarım, bilhassa kızlarım mu hakkak okusun derdi. Erkekler gider bir şekilde kendi yaşamını sürdürürler. Kızlar, yolunu çıkaramaz diye düşünürdü. Onun için onların okumasını, devlette memur olmasını çok isterdi. Çocuklara ve kadına olan sevgisi, saygısı, beni ona hep hayran bırakmıştır. Babamın bu anlamda da benim üzerinde çok etkisi var. Duygusallıkta ise annemin etkisi var bende. Annem çok ama çok duygusaldı. En ufak bir konuşmada bile ağlayabiliyordu.
Sayfa 42 - Siyah beyaz yayınevi 2018Kitabı okudu
"Benim güzel Efendim!
Baş ucumdasın, biliyorum; ama ben ne yapayım ki, dünya zindanı içinde, ayrıca beş hassemin zindanında kapalıyım ve seni göremiyorum."
Sayfa 253Kitabı okudu
İhtiyacım olan cümlelerin karşıma çıkması mucize...
Bazı insanlar güzel bir şey yaptığı zaman şöyle düşünebilir: "Bunda ne var ki herkes yapabilir." Bu düşünceye alternatif olarak şöyle bir düşünce sunabiliriz kendimize: "Evet belki bazı insanlar bunu kolayca yapabilir, ama ben ilk defa yaptım. Dünya için küçük olabilir fakat benim için büyük bir adım." Kendine bu hatırlatmaları sık sık yapmanı öneririm.
Hayatımdan bir sözcük eksildiğini hissettiğimde içim çok sızlıyor benim.
Eminim siz de az ya da çok yaşıyorsunuzdur bunu.
Biri zamanın bir yerinde düşürdüğümüz bütün o sözcükleri toplayıp getirse, koysa önümüze, iyi olmaz mı?
Belki bunun için de gönüllüler çıkabilir aramızdan!
Siz yapabilir misiniz bunu beyefendi?
Ya siz hanımefendi?
Ben mi? Üzgünüm, ben meşgulüm fazlasıyla...
Serçeleri adadım ömrümü.
Onlara istedikleri zaman konabilecekleri bir çift parmak sunuyorum. İşte şu iki küçük serçe parmağımı...
Daha ne yapsın adam dkdkdk
“Güneş kremi de var mı?”
“Tabii ki var. Ah, hayır, yok.”
Emma oflayarak çantasından bir şişe çıkarırken benim korkunç hatam karşısında başını salladı. “Asla umurunuz da değil, değil mi?” diye mırıldandı. “Siz erkekler cildinize dikkat etseniz ölür müsünüz?”
“Hey, ben yüzümü yıkıyorum.”
Sayfa 133 - Emma & LucinaKitabı okuyor
