Olvido
Hoyrattır bu akşamüstüler daima.
Gün saltanatıyla gitti mi bir defa
Yalnızlığımızla doldurup her yeri
Bir renk çığlığı içinde bahçemizden,
Bir el çıkarmaya başlar bohçamızdan
Lavanta çiçeği kokan kederleri;
Hoyrattır bu akşamüstüler daima.
Dalga dalga hücum edip pişmanlıklar
Unutuşun o tunç kapısını zorlar
Ve ruh, atılan oklarla delik
Sayfa 40 - Everest Yayınları, 6. BasımKitabı okudu
Gerçek sevgi, her zaman özgür bırakır ve bir ticaret misali karşılık beklemez. Unutma sevgili okurum, sevgine karşılık sevgi beklemek dahi bir koşuldur ve ticarete girer. Emin ol sen bu bekentide olmazsan sevgi zaten var olur ve senin de bu sevgiye bağımlılığın olmaz. Yani varoluşunu birilerinin sevgisine bağlamazsın.
Sen tek başına Allah ile berabersin. O yüzden kimseye "Sen olmazsan yaşayamam!" deme, "Sensiz de yaşarım ama seninle daha da güzel yaşarım." de.
O (s.a.s), en güzel örnektir.
Kur’an-ı Kerim Allah’ın onu öğretmesi için atadığı en kamil öğretmen olmadan anlaşılamaz. Kur’an-ı Kerim’i bir müfredat gibi düşünebilirsiniz, fakat bir müfredat ancak onu öğretecek bir öğretmen olduğu müddetçe bir mana ifade eder. En nihayetinde her ne kadar dersler Allah’ın zatından olsa da, bu dersleri insanlığa öğretmesi için Allah (c.c) en güzel öğretmeni görevlendirmiştir ki, o da, Hz. Muhammed’in (s.a.s) ta kendisidir. Dolayısıyla Allah (c.c) tarafından nazil olan ayetler bizatihi çok güçlüdür; fakat Peygamberimiz (s.a.s) onları sahabeye öğretene kadar etkilerini göstermezler. Bu sebeple Allah (c.c) bir sıra ayetlerde “Vad’rib lehüm meselen” buyurmakla aslında diyor ki, “Onlara bir misal ver, misali sen verdiğin zaman onun bambaşka bir etkisi olacak.”
Buradan bir Kur’an öğretmeni olan Hz. Muhammed’in (s.a.s) önemini değil sadece, aynı zamanda Kur’an ve içindeki derslerin kamil bir öğretmen tarafından öğrencilerle paylaşılması gerektiği yönündeki Sünnetullahı da öğreniyoruz. Bunun kişisel bir deneyim olmakla kalmayıp bir topluluk içerisinde tecrübe edilmesi gerektiğini anlıyoruz.
Sayfa 200Kitabı okudu
Senin Anlamadığın Sen
Başladı yine duygularımın şiirlerimle rekabeti
bu gece öyle bir şiir yazacağım ki sana
Her cümlem seni anlatacak ama sen anlamayacaksın
Kağıdımın bir köşesinden sızacak sessizce senin siluetin
Ama göremeyeceksin kendini bu gece
İlk
Kara sarmaşıklar sarılmış us'sal mevkime
bulut beyazına, ninemin göz nuruyla işlediği kapkara iki oya
Ve her
Bir gün hayal meyal hatırlarsın
Sen de benim gibi eski zamanları
Gelme! Bu şehir böyledir işte
Değirmen misali öğütür insanları
Sayfa 443Kitabı okudu
Hadi tut zaman saçlarımın rengini. Hüzün çalar radyodan, kulaklarimda cumleler, aşılmaz nihai yalnızlığın sesi. 4 köşeli handan seç beğen bir duvar boya, tuvalde karıştır renkleri Firuze çok aşılmaz bir imge, sen gözler kapandiginda yansıyan büyüsun bilgelige . Göz rengin içtiğim bir fincan kahvenin dibi gibi. Tiryakisiyim bir adamın yahut kadının, nankor ruhun kıyısında bezenir süslü aşk dilberi. Kayiksiz deniz ortainda bir çift kürek ; Çaba ister misali karşılaşılan tek gözlü kaptan. İşe yaramaz bu sığ beyin ocağinda demlenir cesur ürkek. Huzun, Omzu kirlenmis bitkin bir tek gözlü korsan. Nidalar ikram etsin isim ezberine kiristal beliren mahluk. Bu mahluk vazivesif yer edinen çalan hicaz makamından bir boşluk. Kilerde saklanan bir somun ekmeksin sen Sen Sen. Seni bildim bileli hur yaşayamadım geçmişin ukalasi ben. Nitekim! Saman sarisi kagit üzerinde çizili resmin yazılı ismin, sarı ışığın altında gizlenir gafili mechul suretin. Sar durma yosunu işle bedenime. Kuzeye sen yönünde döndüm sirtimi. Sırtım mahzen oldu irkildim döndüm kalbime. Sen omrumu saran bir ortu bana, yegane yosunumsun. Soyle Marsın kışı dunyamin baharı hiç mi yoksun. Ben; ben, ben, ben senden yoksun olan
Varlığı ihtimal barındıran başıboş satılmış bir ruhum.
....
Kulaklarım açık, geliyor kan
Oturduğum koltuk, tuttuğum savaşlar
Damla damla kan
Hatırlıyorum birden damarlarımda hızlı koşan bir kan
Bir gün, bir yerde, ellerim ufakça
Her yanım kör duvardı, ellerim ufakça
Paldır küldür adamlardı birden ki dört köşe
Dört köşe bir karanlıktı her yanım
Bu düzenler, bu adamlar dört köşe
Geldilerdi üç beş gölge
Söylediklerim,
mekânın gizinde başıboş dolaşmakta
ve sen seraba şiirler yazıp,
gönlümün derinlerinde çatırdadıkça
bir bedevi misali düşüyorum kaldırımlarda
gündüzleri kılıcımı kuşanıp,
geceleri kaybediyorum
yazarken hasret şiirini,
hasretin bilinmez simâsında.
Yakuphan Ustaoğlu
Zamanla
Hani "Zamanla..." demiştin
"Zaman gerek."
İki uçurumun ortasında kalmak misali
Zaman gerek yeniden yaklaşmaya,
Yaşamaya ikimizi.
Şimdiyse geçti zaman, soluksuz.
Ve sen, sen de benzedin zamana.
Zaman aramızdan geçti;
Sen, bizden geçtin.
Sahi, hani yaklaştırırdı zaman?
Zoru seçmeyen sen değil miydin?
Biz değil miydik ikimize kalan?
Zaman girdi gireli aramıza,
Yok oldu karşımdaki yansıman.
MK
Fakat nasıl sen güneşe yetişemiyorsun, çok uzaksın, hiçbir cihetle yanaşamıyorsun. Fakat güneşin ziyası, güneşin aksini, cilvesini senin âyinen vasıtasıyla senin eline verir. Öyle de o Zat-ı Akdes'e ve o Şems-i ezel ve ebed'e biz çendan nihayetsiz uzağız, yanaşamayız. Fakat onun ziya-i rahmeti, onu bize yakın ediyor.
İşte ey insan! Bu rahmeti bulan, ebedî tükenmez bir hazine-i nur buluyor. O hazineyi bulmasının çaresi:
Rahmetin en parlak bir misali ve mümessili ve o rahmetin en beliğ bir lisanı ve dellâlı olan ve Rahmeten li'l-âlemîn unvanıyla Kur'an'da tesmiye edilen Resul-i Ekrem aleyhissalâtü vesselâmın sünnetidir ve tebaiyetidir.
Ve bu Rahmeten li'l-âlemîn olan rahmet-i mücessemeye vesile ise salavattır. Evet, salavatın manası, rahmettir. Ve o zîhayat mücessem rahmete, rahmet duası olan salavat ise o Rahmeten li'l-âlemîn'in vusulüne vesiledir.
Öyle ise sen salavatı kendine, o Rahmeten li'l-âlemîn'e vesile yap ve o zatı da rahmet-i Rahman'a vesile ittihaz et. Umum ümmetin Rahmeten li'l-âlemîn olan Aleyhissalâtü vesselâm hakkında hadsiz bir kesretle rahmet manasıyla salavat getirmeleri, rahmet ne kadar kıymettar bir hediye-i İlahiye ve ne kadar geniş bir dairesi olduğunu parlak bir surette ispat eder.
Lemalar[Y] - 120
