Dostluk...
Seni gözüm gibi severim, dersin.
Kasan tıklım tıklım para doludur.
Borç isterim sıkışınca, vermezsin.
Bu ne biçim sevgidir, kuzum Krispus?
Nil kıyısındaki tarlalarından
Bakla mı, buğday mı gönderdin, söyle?
Ya da kışlık urbalar mı yolladın?
Gümüş yadigarlar mı verdin yoksa?
Sen bu dünyada bir dostluk bilirsin:
Yanımda cart curt yellenir durursun.
Martialis'in bir şiiri
Sayfa 53 - Çan Yayınları
Bir akşam dönüşünde üzgün üzgün bana sordu: "Tanrı var mı, yok mu? Sen ne dersin, patron? Ve eğer varsa -Olur a!- sen onu nasıl düşünüyorsun?"
Ben omuz silkip sustum.
"Gülme ama patron, ben Tanrı'yı tıpkı kendim gibi düşünüyorum. Yalnız daha uzun boylu, daha kuvvetli, daha kaçık ve ölümsüz. Yumuşak pöstekiler üzerinde rahat rahat oturuyor. Onun barakası da gökyüzü. Bizimki gibi gaz tenekeleriyle değil, bulutlardan yapılmış. Sağ elinde kılıç ve terazi değil -bu aletler katillerle bakkallara özgüdür- Tanrı'nın elinde yağmur bulutu gibi suyla dolu büyük bir sünger var. Sağında Cennet, solunda Cehennem. Zavallı ruh, vücudunu yitirmiş olduğu için çırılçıplak bir halde gelir ve tir tir titrer. Tanrı bakıp bakıp bıyık altından güler; ama umaci taklidi yapar ona: 'Gel buraya, lanetli seni!.. Ve sorguya başlar. Ruh, Tannı'nın ayaklarına kapanır: 'Aman!' diye bağırır. 'Günahlarım!" Sonra da, günahlarını saymaya koyulur. Söyler, söyler, bitmek bilmez. Tanrı da bıkar, esner, 'Sus artık!' diye bağırır, 'Kulaklarımı sağır ettin!' Ve 'Paaf!' diye süngerle bir tane vurup bütün günahlarını siler: 'Defol, Cennet'e git!" der. 'Petro! Al şu zavallıyı da içeri!' Yani, şunu bilmelisin ki patron, Tanrı büyük bir arhont'tur, büyük bir beyefendidir. Beyefendilik demek de, bağışlamak demektir."
Sayfa 130Kitabı okudu
"Niye döndün sözünden?"
Mustafa Kemal bir akşam Ankara milletvekilleriyle yemek yiyor. Bir ara, "Beyler, diyor. Biliyorsunuz Serbest Fırka benim onayımla kurulmuştur. Ben ikinci bir fırkanın varlığını zaruri görüyorum. Bunun için, içinizde bu fırkayla ilgilenen, bu fırkaya geçmek isteyen varsa, rica ederim hiç tereddüt etmesin. Benim için hiç bir sakıncası yok". Sonra, herkese bir bir sormuş, "ne dersin" diye. Ankara milletvekillerinden yalnız biri, sanırım Temyiz Mahkemesi üyeliğinden Meclis'e gelen Talat bey, (inşallah yanılmıyorumdur) "Paşam, madem sakıncası yok diyorsunuz… izin verirseniz ben o fırkaya geçmek istiyorum" demiş. Uzunca bir sessizlik. Sonra Mustafa Kemal kâğıt kalem istemiş, önce Halk Fırkası'ndan istifa mektubu; sonra Serbest Fırka'ya giriş dilekçesi yazılmış, imzalanmış. Bu arada yemek devam ediyor. Mustafa Kemal saz gelsin istemiş ve gelenlerin başındaki sanatçının kulağına bir şeyler fısıldamış. O gece saatin dokuzundan sabahın iki buçuğuna kadar, saz heyeti tekrar tekrar yalnız bir tek şarkıyı yinelemiş:
Hani ya sen benimdin
Niye döndün sözünden?
Mustafa Kemal benimseyince böyle benimsiyordu demek ki… "Niye döndün sözünden" sorusu, içten ya da dıştan pek çok kişiye sorulmuştur o güne kadar. Mustafa Kemal aslında bunun yalnızlığını yaşıyor hep. Yalnızdı çünkü. Şimdi diyorum ki Mustafa Kemal acaba Ankara'ya da, bugünlerde aynı soruyu soruyor mu? "Niye döndün sözünden" diye.
Sayfa 21 - Dünya Aktüel YayınlarıKitabı okudu
.
- Bak, ne diyorum, biliyor musun?
- Dinliyorum.
- Hani öyle boktan şeyler yaşamışsındır da, bir an karşına birisi bütün acılarıyla çıkar gelir, sen de onun acılarından etkilenip ona güvenirsin ya?
- Eee?
- Hani dersin ki kendi kendine, ulan bu da benim gibi defalarca üzülmüş, buna da defalarca yanlış yapmışlar, bana yanlış yapmazsa bir tek bu yapmaz dersin de sonra bıçağı sırtında hissedersin ya...
İşte öyle hissettim seni...
.
Sayfa 148
Sen olmasan… Seni bir lâhza görmesem yâhud,
Bilir misin ne olur?
Sen olmasan… Seni bulmak hayali olsa mûhal,
Yaşar mıyım dersin?
Tevfik Fikret
Sayfa 502Kitabı okudu
"Hoşbeş".... 2023
Akılla bir konuşmam oldu dün gece
Sana soracaklarım var dedim
Sen ki her bilginin temelisin
Bana yol göstermelisin
Yaşamaktan bezdim ne yapsam
Birkaç yıl daha katlan dedi
Nedir dedim bu yaşamak
Bir düş dedi birkaç görüntü
