O IŞIK
Ben yoksam, biliyorum, ben sende yokuz..
Sen yoksan, biliyorum, sen bende yokuz..
Ve de gözlerimizde bir o ışık ki..
O yoksa, biliyorum, biz bizde yokuz.
müzeyyen senar
Rakılarımızı yudumlarken plak değişti, geniş salonun eski duvarlarında yine Müzeyyen Senar'ın kederli sesi yankılandı.
"Bir ateşim yanarım, külüm yok, dumanım yok
Sen yoksan mekânım belli değil, zamanım yok."
Sayfa 94 - Everest YayınlarıKitabı okuyacak
Nasıl da özenmiştim yola çıkmadan önce:
Değersiz her malımı mahzene kapatarak,
Tam bıraktığım gibi bulmak için dönünce,
En güvenli yerlerde, hınzır ellerden uzak.
Mücevherlerim senin yanında çerden çöpten:
Sen eşsiz huzurumdun, şimdi yas olacaksın;
Sen ki canlar canısın, derdim günümsün hepten,
En adi hırsızların elinde oyuncaksın.
Ben sandığa koymadım, kilitlemedim seni;
Yoksan bile ordasın diye bildiğim yere,
Can evime usulca sokup gizledim seni,
Girip çıkasın diye kendi keyfine göre.
Seni çalarlar ordan bile, işte korkum bu:
Böyle değerli ödül, hırsız eder namusu.
MARY OSAKA, SENİ SEVİYORUM
“Mary elindeki tabakları lavaboya bırakıp onu kollarına aldı. Boynunun kavisi Mingo'nun alnı için mükemmel bir yuva oluşturuyordu. Mary onun ıslak saçım aralık parmaklarıyla okşadı, ince omuzlarını küçük ve istekli avuçlarıyla hafifçe ovdu.
"Yapmamalısın, Mingo. Yapmamalısın."
"Senden başka güzel şey yok bu dünyada," diye hıçkırdı Mingo. "Sen yoksan ben ölmeli. Vincente'nin ya da babanın ya da başkalarının söyledikleri umurumda değil.”
ParantezKitabı okudu
"Gönlümün sonuçtan yok endişesi,
Renk renk yediveren her bir köşesi,
Dönersin ellerin mor menekşesiyle,
Sen gibi hercai kokar gibiyse...
Ölüm var ayrılık yok,derdim fakat,
Gel gör ki sabrımda tükendi takat.
Çıkart at içimden,aşka sadakat,
Havai ruhunu sıkar gibiyse..."
Sayfa 140Kitabı okudu
"Perdesiz pencereme şafakla söktüğün an,
Gelip de başucumda boynunu büktüğün an,
Pınar dudaklarından ismimi döktüğün an;
İçimdeki yanardağ söner diye bekledim…
Ne sıkmağa ferim var, versen bile elini,
Ne sarmağa mecâlim, o şahane belini.
Alnımda hayal edip minicik mendilini;
Rayihası tenime siner diye bekledim…
Dudaklarımda tekbir, ellerim göğe açık,
Sen diye irkilirim, ses duysam en ufacık.
O siyah gözlerini, bir daha, son defacık,
Dünya gözüyle görmek hüner diye bekledim,
Hüner diye bekledim, hüner diye bekledim..."
Sayfa 112Kitabı okudu