sen yoksan
yapayalnızım
meydanlar ortasında
Sayfa 366Kitabı okuyor
Sen yoksan mekan yok zaman belli değil.
İnsanlar güzel müziklerden korkar, insanlar harika şiirlerden korkar, insanlar yakınlaşmaktan korkar. insanların aşk ilişkileri, sadece vur-kaç oyunlarıdır. Bir diğer insanın varlığının derinliklerine inmekten korkarlar, çünkü o derinliklerde korku yatar-bir diğer insanın benlik havuzu, seni yansıtır. O havuzda,bir başkasının varlığının aynasında, eğer sen yoksan, eğer o ayna boşsa ve hiçbir şeyi yansıtmıyorsa, o zaman ne olacak?'
"bir KANADIM kirik sen yoksan"
Sen yoksan, zaman yok. Saatler ilerlemiyor artık. Yokluğun dayanılmaz bir zamansızlık halinde işliyor içime...
bir kanadım kırık sen yoksan
Sayfa 44Kitabı okuyor
Hem barışmak nedemek kendimle
'Sen yoksan mekan yok zaman belli değil' dediğim vakit
Sen ölçebilirsin ancak sesimdeki beygirimsiliği
Sayfa 127Kitabı okudu
Şimdi yanımda sen yoksan da kokun var. Bu da yeter bana.
"
Ne vedaya gerek var, ne de mektuba hacet
Git de Allah aşkına bir selama muhtaç et
Güllere de aşk olsun gene sen kokacaksan
Fallara da aşk olsun gene sen çıkacaksan
Git, iş işten geçmeden git
Çok geç olmadan vakit
Günahıma girmeden
Katilim olmadan git
Sen yoksan
Yapayalnızım
Meydanlar ortasında
Sayfa 366Kitabı okudu
Yine Müzeyyen Senar'ın o güzel sesi yankılandı.
" Bir ateşim yanarım, külüm yok, dumanım yok /Sen yoksan mekanım belli değil, zamanım yok. "
Ancak şans dediğimiz şey aydınlanma gibidir. Sen hazır olduğunda kapını çalar. Hatta kapını çalsa bile sen evde yoksan içeri buyur edemezsin. Onu aramak için kendinden ne kadar uzaklaşırsan vurulan kapı sesini duyma ihtimalin o kadar azalır. Aramayı bırak, kendine dön. Kendini geliştir. İçsel olarak kendini tamamlamadığın sürece aydınlanma olmayacak. Bu senin en büyük şansın.
