Ey canın "biz" ve "ben" kaydından kurtulan!.. Ey erkekte kadında söze ve vasfa sığmaz ruh! Erkek, kadın kaydı kalkıp bir olunca o "BİR," sensin. Birler de aradan kalkınca kalan yalnız sensin. Bu suretle "ben" ve "sen"ler, genellikle bir can haline gelirler, sonunda da sevgiliye müstağrak olurlar, söylediklerimin hepsi vardır, vâkıdir. Ey kün emri, ey gel dönmekten ve söz söylemekten münezzeh Allah, sen gel!
Sayfa 64Kitabı okuyacak
Sen bu söz içinsin, bunun kaynağı sensin !
Eğer uzadıysa sebep sendendir.
Kişi her zaman haddini bilmelidir...
Bu kadar zülüm
Bu kadar günah
Bu kadar haram ve haram zadeler varken
Yakma bizi ya Rabbi
Senden yardım istiyoruz
Hakkı ve hakikati gören, duyan ve bilen sensin
Bizleri koru
Rahmetinle mağfiret eyle
Günahlarımız af et
Bizlere güç kuvvet ver
Sen Rahmân'sın
Sen Rahim'sin
Sen Gaffar'sın
Sen gaffur'sın
Rahmetinle bizlere muamele et...
Beni özene bezene yaratan kim? Sen!
Ne yapacağımı da yazmışın önceden.
Demek günah işleten de sensin bana:
Öyleyse nedir o cennet cehennem?
"İnsanın en büyük düşmanı yine kendisidir! Bir insanın sıradanlık
hapishanesini terk etmesinin, kendi sınırlarına karşı ayaklanarak
saldırmasının, dünya tarifini altüst etmesinin ne denli zor olduğunun en
belirgin örneği sensin. Hissettiğin şu acı, ıstırap çekmek için duyduğun o
sarsılmaz bağlılık da bunun en açık kanıtıdır.
Yaşamın, sanki köklerinden çürümüşçesine solmuş ve hissizleşmiş
görünüyor, ama gerçek şu ki, sen zaten asla bu yoksulluktan, bu acıdan ve
bu hapis hayatından başka hiçbir şeyi düşlemedin."
Sayfa 290
Rüveyda, ben sendeyim, sen bendesin Rüveyda
İçim sensin bu ilde; dışım sensin Rüveyda
Rüveyda, ben sendeyim; sen bendesin Rüveyda
Sayfa 22Kitabı okuyor
Yenilgi, yenilgim, yalnızlığım ve kimsesizliğim.
Binlerce yengiden de bana değerli olan sen! Dünyadaki tüm parlak başarılardan sensin yüreğime yakın olanı!
Yenilgi, yenilgim, başkaldırım
ve de benim kendimle tanışmam.
Sayendedir ki, hâlâ ben ayağı yere basan ve solmuş defneler peşinde koşmayan biri olduğumun bilincindeyim;
ve sende, yalnızlığımı buldum
ve de herkesten uzak, ve de gururlu olmayı.
Yenilgi, yenilgim, benim parlak kılıcım
ve de kalkanım.
Gözlerinde okudum tahtı arayanın kendi kendisinin kuluna dönüştüğünü,
Ve bir kimsenin derinliklerindeki esasını anlayabilmemiz için onun gücünü söndürmemiz gerektiğini.
Ve ancak böylesine olgunlaştıktan sonradır ki, bir meyvenin tadına varılabildiğini.
Yenilgi, yenilgim, benim sözünü sakınmaz yol arkadaşım şarkımı, bağrışmalarımı, sessizliklerimi hep duyacaksın. Ve senden başka hiç kimse bana söz etmeyecek kanat çırpınmalarından ve deniz kabarmalarından ve de geceleri yanan dağlardan
Ve sen, tek başına ruhumun sarp ve kayalık yollarından tırmanacaksın.
Yenilgi, yenilgim, benim ölmez cesaretim sen ve ben fırtınada birlikte güleceğiz
ve biz ikimiz, derin mezarlar kazacağız içimizde ölmekte olanlara
ve tutunacağız, tüm gücümüzle,
güneşin karşısında ve de tehlikeli olacağız.
Halil Cibran