HULÂSATÜ’L-HAKÂYIK VE MEKTÛBÂT-I HÂCE MUHAMMED LUTFÎ
M. NİHAT MALKOÇ
“Hulâsatü’l Hakâyık” Erzurumlu Hâce Muhammed Lutfî(Alvarlı Efe Hazretleri)’nin en önemli eseridir. Bu kitapta Efe Hazretlerinin birbirinden derin mânâlı âşıkâne, ârifâne, âlimâne, mürşidâne şiirleri bir araya getirilmiştir. Bu şiirlere baktığımızda çoğunun Divan
Hadis-i Şerif
"Kul ellerini kaldırıp dua edince, Allahü Teala onun duasını kabul etmemekden haya eder."
Sayfa 421Kitabı okudu
Hadis-i Şerif
İlim öğreniniz. Zira onun Allah için öğrenilmesi haşyettir (Allah korkusunun bir gereğidir). İlmi talep etmek ibadettir. İlim müzakeresi yapmak tesbihtir. İlmi araştırmalarda bulunmak Allah yolunda cihaddır. Onu bilmeye öğretmek bir sadakadır. İlmi ehline vermek Allah'a yakınlık vesilesidir. Çünkü helâli ve haramı öğretmek cennet yolunun rehberi, kabir yalnızlığının refiki, ıssızlıkta dost, halvette iken seninle konuşandır. İlim darlıkta ve genişlikte rehberdir. Düşmanlara karşı silahtır. Dostlar yanında ziynet, garipler yanında kurbettir. Allah ilim sebebiyle bazı kavimlerin derecesini yükseltmiş ve onları hayırlılar arasına dahil etmiştir.
Sayfa 73 - SemerkandKitabı okudu
Abdullah babası Şerif Hüseyin ile ilgili şu hatırayı anlatır:
"...Bir gün saray bandosu bahçede konser veriyordu... Bir ara bando hepimizin bildiği İzmir Marşı'nı çalmaya başladı...Pencereyi kapattım. Babam bana dönerek şu sözleri söyledi. 'Evlat, neden o pencereyi kapatıyorsun? İzmir Marşı'nın eski günleri bana hatırlatmaması için değil mi? Ben velinimetine ihanet etmiş bir kulum, günahım büyüktür. Kral olacağımı sandım, Allahu Teala beni sürgünlüğe düşürdü, hasta oldum, buraya sığındım. Pencereyi aç, şu marşı dinleyeyim, duyduğum vicdan azabının şiddeti, o eski o eski hatıraların canlanmasıyla büsbütün artsın. Bu dünyada çektiğim ıztıraptan artan vicdan azabıyla büsbütün ağırlaşsın, ta ki Cenab-ı Hakk bu günahkar kulunu dünyada affederek, ahirette daha büyük cezadan korusun...'"
İşte Osmanlı'nın haini bile bu kadar dürüsttü.
Not: Benim dürüst, çalışkan dostum Hilmi Bey aradı: "Hocam kitabınızı bir devlet yöneticisine hediye ettim. Yarısını okuyup ‘Yazar devlet memurlarını sevmiyor, memurlara karşı önyargılı. Ben bunu okumam' dedi ve geri verdi kitabı."
Kitapta övdüğüm insanlara bakın. Çoğu devlet memuru. Polis Akif devlet memuru, çilekçi öğretmen, Mustafa Güzelgöz, Şaban Efe, imam Kazım Ozan, müstahdem Recep Amca, Hüseyin Haki Efendi, vali Hurşit Bey, Telekomdaki görevli, doktor Fahrettin Er, Üstün Ezer, Nuri Okutan, Recep Yazıcıoğlu, Of kaymakamı... Bunlar sadece ilk 70 sayfada adını andıklarım. Yazar, memurları canı gibi seviyor. İşinin hakkını veren, bu ülkenin fakir halkının vergisinden aldığı maaşının karşılığını vermek için çaba gösteren memurları canı gibi seviyor.
Mezhep ayrılıkları/çatışması var mıdır ? ``
Bu saygı değer büyük mücdehitlerin hepsi de dinî meselelerin esasında birleşmişlerdir. Bu bakımdan aralarında ayrılık yoktur. Ancak ikinci derecede bulunan bir kısım meseleler üzerinde ayrılık göstermişlerdir. Fakat güzelce incelenirse görülür ki bunların çoğu görünüşte olan ayrılıktan başka bir şey değildir. Çünkü bu meselelerin birçoğunda bu büyük zatlardan biri "azimet-takva" yolunu, diğeri de bir "ruhsat-müsaade" yolunu seçmiştir.
Böylece müminlerin önüne geniş bir rahmet sahası açılmıştır. İşte "Ümmetim arasında bulunan görüş ayrılıkları bir rahmettir." hadis-i şerif ile buna işaret buyurulmuştur.
Sayfa 33 - SemerkandKitabı okudu
Bugün bağımsızlık ilan edenler bir asır önce Şerif Hüseyin ve çocuklarına yapılanları hiç düşünmezler mi acaba