Bitti yolculuk.
Ama prangasındayım henüz bütün uzaklıkların, hiçbir kuş taşımamış beni sınırların ötesine, denize akan hiçbir nehir,
sürüklememiş aşağılara bakan yüzümü,
ne de gezinmek istemeyen uykumu kucaklamış... Biliyorum, şimdi daha yakında dünya, ve sessiz.
Bitti yolculuk,
ama varabilmiş değilim hiçbir sona,
her diyar bir şeyler götürmüş sevgimden,
bir gözümü yakmış her ışık,
giysilerim parçalanmış her gölgelikte.
Bitti yolculuk.
Ama prangasındayım henüz bütün uzaklıkların,
hiçbir kuş taşımamış beni sınırların ötesine,
denize akan hiçbir nehir,
sürüklememiş aşağılara bakan yüzümü,
ne de gezinmek istemeyen uykumu kucaklamış...
Biliyorum, şimdi daha yakında dünya ve sessiz.
Birazcık dursan rüzgar! Birazcık sessiz olsan nehir! Sesim duyulmuyor!
Benliğimiz büyür, sessiz bir ırmakken bir çağlayan, bir şelale, coşkun bir nehir olur. Önce, sadece var olmak isterken, sonunda her şeye sahip olmak ister.
Kurudum da kadid oldum kumlarda
Bir sefer bekleye bekleye her gün ben.
Enginlerden bir rüzgâr esmez mi serin serin
Pul pul ürperişler geçer içimden
Bir gün atlayıveresim gelir şu kıyılardan
Işıl ışıl yeşil yeşil sulara.
Al başını çek git, der deli gönül
Verip kendini bir büyük rüzgâra!
İnsaniyetinize sığınıyorum!
Birazcık dursan rüzgar! Birazcık sessiz olsan nehir! Sesim duyulmuyor!
Sayfa 141 - İndigo YayınlarıKitabı okudu
