Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

sevgi devebakan

sevgi devebakan
@sevgidevebakan
siverek
37 okur puanı
Ocak 2022 tarihinde katıldı
Hayat dayanılmaz ölçüde sıkıcı ve aptaldı; feci bı tat bırakıyordu ağzinda .
Reklam
Yaşama gücü, canlılığı kalmamıştı ki dünya dürtsün onu. Ölmuştü, ruhu ölmüştü.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
İçimde söylemek istediğim çok şey var sanki. Çok büyük şeyler. Bunları ifade etmenin yolunu bulamıyorum. Bazen bana öyle geliyor ki bütün dünya, bütün hayat, her şey içimde duruyor ve sözcüsü olmam için feryat ediyor.
Sadece sevginin nasıl ifade edildiğini görmüş, yüreği hoplamiş ve ne kadar güzel, yüce ve muhteşem bir şey olduğunu düşünmüştü.
Reklam
Hayatı boyunca sevgi açlığı çekmişti. Sevgiye hasreti.Varoluşunun temel talebiydi sevgi. Ama hiç sevgi görmemiş zaman içinde katılaşmıştı.
Çünkü biz seninle ülkenin batısıyla doğusuyuz, çünkü biz farklı kültürlerin çocuklarıyız. Çünkü biz bitmeyen bir kavganın bitmeye mahkum aşkıyız.
Mümkün olsaydı keşke seçebilmek doğduğum toprakları, mümkün olsaydı keşke silebilmek ön yargıları, değiştirebilmek yazgıyı...
Zaman zaman beni saran hüzünlerin, hayat bıkkınlığının bir ruhi hastalık alameti olmasindan korkardım .Bir kitabı okurken geçen iki saatin ömrümün birçok senelerinde daha dolu ,daha ehemmiyetli olduğunu fark edince insan hayatının ürkütücü hiçliğini düşünür ve yeis içinde kalırdım.
Sayfa 86
Birçok şeylere ihtiyacımızı ancak onları görüp tanıdıktan sonra sonra keşfetmek miyiz?
Sayfa 86
Reklam
-Toprak Ana gerçeği söyle: İnsanlar savaşamadan yaşayamazlar mı? +İnsanlar ne zaman bir savaş başlatacak olsa onlara şöyle diyordum: "Durun! Kan dökmeyin!" şimdi tekrar ediyorum: "Ey dağların denizlerin öbür tarafındaki insanlar, siz ki mavi göğün altında yaşıyorsunuz, savaş neyinize gerek? Ben toprağım bana bakın ben her biriniz için aynıyım ve siz de benim gözümde eşitsiniz. Benim için önemli olan sizin sözleriniz değildir. Ben sizin dostluğunuza muhtacım, çalışmalarınıza, beni işlemenize, saban izine bir çekirdek, bir tohum tanesi atın size yüz katını vereyim, küçük bir fidan dikin kocaman bir çınar vereyim, evler kurun temel olayım. Üreyin, çoğalın hepinize güzel bir barınak olayım derinim yükseğim büyüğüm ucum bucağımda yok hepinize yeterim ben..." Sen de bana insanlara savaşmadan yaşayamaz mı diyorsun Tolgunay.Bu bana bağlı değil ki. Siz insanlara, niyetinize, irade ve bilgeliginize bağlı.
İyilik; yola düşen, yoldan toplanan bir şey değildir. Tesadüfen ele geçen bir şey değildir. İnsan, iyiliği ancak başka bir insandan öğrenir."
Gerçek mutluluk,yavaş yavaş,azar azar gelir ve bu bizim hayata bakış açımizla , çevremizle, çevremizdekilere karşı davranışımizla doğrudan doğruya ilgili bir orantidir.
Mutluluk birbirini tamamlayan ufak tefek şeylerin birikmesinden oluyor .
-Suvan mutlu olacaz degil mı? +Toprak ve Su insanlar arasında eşit paylaştirilinca.......insanın çok büyük bir mutluluğa ihtiyaç yoktur Tolgunay.
Suvankul'un demir gibi ve nasırlı elleri benim yüzümü,anlımı,saçlarımı okşarken yumuşacik gelirdi bana .
Reklam
Gerçi etraflari tarafından anlaşılmayan, haklarında daima yanlış hükümler verilen insanların zamanla bu yalnızlıklarindan bir gurur ve acı bir zevk duymaya başladıklarını biliyordum, fakat hiç bir zaman etrafın bu hareketini haklı bulacaklarini tasavvur etmiyorum.
Her şeye hazır bulunan ve kimden ne gelebilecegini bilen bir insanı sarsmak mümkün müdür?
İnsanları kendi cinslerinden biri üzerinde kudret ve salahiyetlerini denemek kadar tatlı sarhoş eden ne vardır?
"Ne mutlu cehaletin koruyucu rahmi içinde bir cenin gibi büzülup yatanlara" diyorum.
Reklam
İşte anahtar kelime bu ; hayatın özü, büyük sırrı; olmazsa olmazı:UNUTMAK.
Zaten insanın kaderini bilmesinden daha korkunç ne olabilir? Herkes öleceği günü saati bilseydi, geriye sayım ne kadar zor olurdu düşünsenize.
İnsanların hepsi belirsiz bir süre için ertelenen ölüm cezasına mahkumdurlar.
Bedenim bir zindanda demirlere bağlı;zihnim korkunç, kanlı , karşı konulmaz bir düşüncenin eseri.