Kaç gece eskir daha
Daha kac düş kırığı çoğalır
Sevmek de yorulurmuş
Beklemek yorulmaz mı beklemekten.
Eski Yazlar Gibi Yeni...
seni sevmek niye eski yazlar gibi hep yeni bende
gittikçe daha çok hatırlanan bir şey olduğundan
belki sevmek de hatırlamak gibi öyle
sevindirici, iyileştirici ve gerekli, yan yana dizmek
küçük küçük taşları, üst üste koymak mı demeli,
peki, bu törende burçlarımızın birer jesti
olsun bize, ama taşlarımız da renkli olsun ki
hem atalım hem kıyamayalım atmaya içimize.
beni şiirden yalnız sen kurtarabilir ve yalnız
sen atabilirsin şiirin içine yine, peki yaz,
de ki bir yaz günü doğmuşuz birbirimize,
bu yüzden, yazdan başka bir şey gelmiyor
içimden sana karşı ama geçmiyor da hiç
yaz sende durmuş bir sevgi saati
ve geri kalıyor hep bize kalıyor geri
daha ileri gitmesin saati geçmesin bizi de yaz
ya biz onu geçersek nereye gideriz ki
unutalım unutalım unutmazsak eskir çünkü
hatırlamak ilk defa gibidir hep ve her şeyi
hatırlayalım, hatırlamak eski yazlar gibi
hep yeni ve hep seni sevmek gibi iyi...
Sayfa 25 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Hani istiyorsa arar ve özlerse söyler diyoruz ya, çok istemesine rağmen hiç aramayanı ve çok özlemesine rağmen hiç özlememiş gibi davrananları gördüm..
Kusura bakmayın aşkta mutlak kural yoktur kimisi bu duyguları göstere göstere yaşarken kimisi'de gizli gizli yaşar..
Belli etmese de çok seven, yüreğinde kopan fırtınaları damla damla içinde yaşayan ve söylemese de çok özleyenler var.
eğer karşı tarafa bencilce gelmicekse, sevdiğinizi, özlediğinizi söyleyin, çünkü sevdiginizi, özlediginizi gizlemeniz başkasına fırsat vermenizdir.
Suna takılmayın.. "seni seviyorum" cümlesini çok sarfetme eskir! ve "seni seviyorum" deme sadece aşık olunca kullan! ya da "seni seviyorum" demeden önce binbir hokkabazlık yap ve şirin görün ki sevdiğin sevildiği için kendini dev aynasında görmesin ve inlet, süründür, aklını başına getirt, mahvet! ..
bunların alayı yanlış..
Sevmek utanç verici bir şey mi ki kaçmak gerek veya söylememek gerek ? ne olursa olsun kendini ne sanırsa şansın, insan kendini bildiğinden ibarettir siz kendinize yakışanı yapın ve dünyada görmek istediğiniz değişiklik siz olun..
..ve unutmadan..nasıl geldiginiz değil önemli olan nasıl gittiginizdir yani Bencil olmayın...
Mymasal
Bu Gün Seni Yüreğimde Öldürdüm...!
Ne Zaman Islatsa Yağmur Bu Kaldırımları Buğulu Bir Hal Alır Gözlerim Sonra Süzülür Gözyaşı Tanecikleri...
Ne Zaman Ağlayıp Sızlasa Bir Yorgun Bulut Kıramaz Gönlüm Esaret Zincirlerini...
Yüreğim Saçlarımdan Dağınık Gözlerimde Ümitsiz Bir Bekleyiş, Kederler İçinde Yalnızlığımı Öğütüyorum...
Sevgimi Ayağının Altına
Sevmek Eskir mi?
“Hoşgörüyü, hoş görünmekte aradığımız için,
Çok bildiğimizi sanıp haddimizi bilmediğimiz için,
Ekmeği bölmek varken, insanlığımızı böldüğümüz için,
Birlikte yaşamak varken, tek tek öldüğümüz için,
Sevmek varken, sevmeyi tene sığdırdığımız için,
...Rabbim her şeyi güzel yaratmışken, kalbimizle görmediğimiz için eskidik sevdiğim..”
Sayfa 131
Kitap genelinden seçmeler
Önsöz
O ömrü boyunca hep "acele etmiş"tir; bu yüzden de hep "geç kalmış"tır. sf11
**1. Bölüm**
Henüz durum bugünkü gibi açık ve seçik, bir bakıma da belirsiz değildi. sf25
Hayat düşünceleri tutan bir hapishanedir. İnsan, can sıkıcı bir saç demetidir, ben de akılsız bir robotum. sf32
İnsan ölünce çok daha
Hüzünlüdür bu yazılar. Karanlık bir odada, bir masa lambasının ışığı altında yazılırlar. Nedendir bilinmez, bazen bir hüzün çöker yüreğime, gece oluverir birden her yerde. Hüznü bile layığıyla yaşamak ister bazen insan. Öyle bir gece işte. Bazen seni bir kalem ve bir kağıttan daha iyi anlayan, yahut daha iyi anlatan hiçbir şey, hiç kimse olmaz. Kalemin kağıtta çıkardığı sesi mi seviyorum yoksa şu beyaz sayfanın adım adım karalanışını mı, bilmiyorum.
Gece bu kadar sessiz olunca kalbinin atışını bile duyabiliyor sanki insan. Gece en çok aşkı mı düşündürüyor acaba insana ?
Ben hep geceleri hayal kurarım mesela, gün doğunca yok olur hayallerim. Gün ayar ve yıldızlar gibi tek tek kayar hayaller. Sevilmekten daha çok sevmeyi severim ve en çok geceleri özlerim sevmeyi. Ne büyük meziyet bu sevme işi. Baktıkça pır pır eden yüreğinle, gözlerinin içine kadar gülümseyerek, durduramadığın o hep kokusunu alabilecek kadar yakın olma isteğiyle, birbirine dolanan ellerin ayaklarınla...
Birini çok sevmek böyle hüzünlü yazılar yazdırmasa keşke, avazın çıktığı kadar bağırtsa, haykırtsa seni tüm dünyaya.
Oysa yazmak nasıl da sessiz. Kalemin kağıda haykırışını duyamaz kimse. Bu yazılar yazılır da bir defterde unutulup eskir. Yazılanlar ise yazanın kalbinde koca bir boşluk olup kalır, her bir kelimesiyle.
Neyse işte, hüzünlüdür bu yazılar ve bazen iyi değildir geceler.