"Ki Kafkasya'da sevdiğini, canından bir parçayı kara toprağa vermemiş insan neredeyse yoktu. Yaz da olsa, güneş çıkınca kurusa da, onlar için toprak her daim yaştı, yaslıydı, mezardı. Yağmurlar ise önce gözyaşlarını gizlemek için yağardı, sonra mahsule yarardı."