Epiküros'un vardığı sonuca katılıyorum: "Ölüm varken ben yokum." Korku, üzüntü, keder, yoksunluk yasayacak bir ben olmayacak. Bilincim yok olacak, ışıklar kapanacak. Epiküros'un simetri iddiası da beni rahatlatıyor: Ölümden sonra doğumdan önceki var olmama hali olacak.
Sayfa 156 - Pegasus YayınlarıKitabı okudu
Simetri takıntım var. Yamuk insanlara tahammül edemiyorum. Ağzını burnunu düzeltesim geliyor...
"Ev bu kadar geniş değil," diye düşündü. "Onu birtakım başka şeyler olduğundan daha geniş gösteriyor; loş ışık, simetri, aynalar, onca yıl, benim yadırgılığım, yalnızlık."
Ölüme Karşı Ortaklık
Kendi hayatımız zar zor kavranılabilir görünürken, ötekilerin hayatı nasıl tahayyül edilebilir? Bir varlıkla karşılaşılır; bu varlığın nüfuz edilemez ve haklı gösterilemez bir dünyaya, gerçekliğin üzerine marazî bir yapı gibi yerleşen bir kanaat ve arzular yığınına dalmış olduğu görülür. Kendine bir yanlışlıklar sistemi uydurmuş olduğundan,
“Epikür’ün daha da güçlü olabilecek bir argümanı daha var: ‘simetri argümanı’. Ölümden sonraki var olmama durumunun doğumdan önceki var olmama durumuna eşdeğer olduğunu ortaya koyuyor bu argüman. Ölümden korkmamıza rağmen, bu daha önceki, eşdeğer durumu düşündüğümüzde hiç dehşete kapılmayız. Dolayısıyla, ölümden korkmamız için de hiçbir sebep yoktur. ”
