DENİZ İŞÇİLERİ-kitap yorumu
Hayatımda en zorlanarak okuduğum, her sayfasını yarım bırakma arzusuyla çevirdiğim ama sonunda inat edip bitirdiğim (garp bir şekilde iyi şeyler hissettiğim için bırakmama kararı aldığım için) bir kitaptı. Nerden başlasam nasıl incelemesini yapsam bilemiyorum. Daha önce 
Victor Hugo'dan 
Notre Dame'ın Kamburu'nu ve 
Bir İdam Mahkûmunun Son Günü'nü okumuştum. İki eseri de
·
Puan vermedi
Öyle bir ülke düşünün ki biz dünya da bile değilken hayatta olan ,7 cm lik minik insanlardan oluşan ,barış ve hümanizm içinde yaşayan. Ne güzel olurdu değil mi ?
Gelelim kitabın muhteviyatına ;
Yafez dindar bir insandır. Elim bir kazada kızını,damadını,torununu kaybeder. Tedavi gördüğü hastanede durumunun kritik olduğunu bildiğinden en yakın dostu Hebun'a bir mektup bırakır ve hayatını kaybeder.
Hebun ise inanç konusunda zayıf ama görüşlere,inançlara saygılı biridir. Dostunun bıraktığı o mektup ve içindeki ondan yapmasını istediği görevle küçük çaplı bir şok geçirir.
1 anahtar 1 bavul para 516 tane 7 cm'lik kendilerine hotus diyen canlılarla trajikomik bir maceraya merhaba der.
Etkisi bende uzun zaman kalacak ve keşke gerçek olabilseydi dediğim , hırs,bencillik,kıskançlık,ayrım gibi duyguların bir toplumu nasıl darmaduman edeceğini vurgulayan ,ders niteliğinde mükemmel bir sistem eleştirisi olan eşsiz bir kitaptı.
Ve hatta keşke okullarda okutulsa dediğim ,bu güçlü duyguların bir milleti nasıl birbirine kırdırabileceğini muhtesem bir dille anlatıyor.
ÖBEKA nedir peki derseniz?
ÖZGÜRLÜK, BARIŞ, EŞİTLİK, KARDEŞLİK, ADALET kelimelerinin baş harfleri ... 
Toprak Özgür
