Son cümleleriyle köşeye not olarak bırakıyorum bu kitabı:
•
“Ben de senin gibiyim,” dedi. “Her şeyi hatırlıyorum.”
Bir saniyeliğine durdum. Her şeyi hatırlıyorsan eğer, demek geldi içimden, ve gerçekten benim gibiysen, o zaman, yarın gitmeden önce ya da tam taksinin kapısını kapatmak üzereyken, diğer herkese hoşçakal demişken, yaşamda söylenecek hiçbir şey kalmamışken, o zaman, sadece bu kez, bana doğru dön, sadece bir jest ya da sonradan aklına gelmiş bir şey olsa da, seninle beraberken benim için her şeyden değerli olan, o zamanlar yaptığın gibi, yüzüme bak, göz göze gel ve adınla çağır beni.
•
Kitabı incelemeye dair yazacak hiçbir şeyim yok. Buruk bir tat bırakıyor. Filmin (call me by your name, luca guadagnino, 2017) son sahnesindeki gibi.