"Her insanın içinde namütenahi (sonsuz) teller var, ve herkeste başka başka. Bazen iki kişide aynı sesi veren bazı teller bulunuyor, o zaman: "Birbirimizi bulduk" diyorlar. Fakat yalnız bu teller çalındığı müddetçe... Diğer tellere geçildiği zaman arada ne dehşetli bir ayrılık olduğu meydana çıkıyor.
Benim içimdeki tellerde acaip bir sihir var: Herkesin teliyle beraber ihtizaz edebiliyorlar (titreşebiliyorlar), ben herkesi anlıyorum. Fakat buna mukabil benim tellerimin ihtizazı esnasında samut (sessiz) kalanlara karşı bir gayz (kin, düşmanlık) değilse bile şiddetli bir istihfaf (küçümseme) duymaktan kendimi alamıyorum. Ve şimdiye kadar tellerinin adedi ihtizazı (titreşim sayısı) benimkilerin aynı olan, yani benim tellerime vurulduğu zaman kendisinde de aynı sesler duyulan (tıpkı bir piyanoya dokunulduğu zaman odada bulunan kemanın o sese tetabuk eden tellerinde görülen ihtizaz gibi) benimle beraber ses çıkaran ve beraber susan birisine rastlamadım. Yanımda götüreceğim kimsenin benden ayrı telleri olmasına tahammül edemem. Her teli bana uyan birisini bulamam, şu halde yalnız kalmakta kabahatli ben miyim?"
Sayfa 52 - Bilgi Yayınevi