Niçin? Çünkü bu işler böyledir.
Burada bir itirafta bulunacağım, daha doğrusu iki itirafta. Birincisi, hayatıma dönüp baktığımda bana balığa çıkmak kadar zevk veren başka bir şey hiç olmadı. Öbür şeyler, hatta kadınlar bile onun yanında sönük kaldı... Öbür itirafıma gelince, on altı yaşımdan sonra bir daha hiç balığa çıkmadım.
Sayfa 91 - Can YayınlarıKitabı okuyor
"Ağabeyiniz bir gün bana yurduyla bağlarını yitirenlerin, Tanrılarını da, yani bütün amaçlarını da yitirdiklerini söylemişti. İnsan her konuda sonsuzcasına tartışabilir, ama benim tek becerebildiğim inkâr oldu, içinde hiçbir gönül yüceliği, hiçbir güç olmayan bir inkâr. İnkârı bile beceremedim. Elimde her şey hep sığ ve sönük kaldı."
Ey rüyayı hayra yoran kahin!
Eli vicdanında kim kaldı ki söyle,
Kahraman yok, kandil sönük, tanrı ölü,
Yaptığı yanına kalan suçlu,
Masuma ödetilen kefaret,
Ve kalbinde zamanı durduran aşk ki hicran
Taşa kazınan kadim bir kederi okuyup hıçkıran yıllar
BEYZA ALKOÇ - BUL BENİ
Aklımda birkaç cümle vardı oradan ayrılırken,
Musa Erman'ın bana söylediği "Belki de bu hikayenin eksik sayfası sensin Derin." cümlesi dönüp duruyordu kafamın içinde.
Sonra kendi sesim yankılanıyordu kulaklarımda, "Bu bilye bana şans getirsin."
Sonra Aziz Ata'nın sesini duyar gibi oluyordum, "Senin olsun, şans
Ahmet Cemil için bu felaket öyle bir beklenilmeyen darbeydi ki bir müddet bütün beyni donmuş gibi şaşkınlık içinde kaldı.
Onda şiirle uzun süre uğraşmak hastalıklı bir hassasiyet meydana getirmişti.
Öyle bir hassasiyet ki, o illete tutulanları başkaları için anlaşılmaz, mantıklı olduklarına kesin bir hüküm verilemez, hareketlerinde, fikirlerinde,
Sayfa 33Kitabı okudu
Hz ibrahim hikâyesini hemen hemen çoğu insan bilir.Hz İbrahim babasının evinde gayet mutlu ve iyi koşulara sahip bir hayat sürdürüyordu ve Allah sonra onu bir maceranın içine attı.Ve bu durum onun için çok acıydı çünkü Maceranın içine atıldıktan sonra açlık,sefalet,savaş ve yalnızlık gibi zor durumlarla karşı karşıya kaldı.Ve bütün bunlar daha maceranın başıydı.İnsanlar başlarına gelen herhangi bir sıkıntıda buhrana kapılıp kendi öz benliğini bitirip yerine acı ve ızdırapı bırkabiliyor.Hz İbrahimin hayatına baktığımızda açıkça görüyoruz ki Allah onu buraya öylece mutlu olsun diye göndermedi ve bence bu hikayeden alınacak doğru ders şudur:Allah bizi buraya salt mutluluktan çok daha büyük bir şey için gönderdi , mutluluktan o kadar büyük ki mutluluk yanında sönük kalır.Bizi, çekilen acıları haklı çıkarmak için yeterli ahlaki bütünlüğe sahip bir yaşam macerası için gönderdi.Kendi hayatında karşılaştığı tüm zorlu koşullara rağmen kalbinin derinliklerinde yatan yoğun sevgi ve aşkı koruma çabası en büyük mutluluk ve en güzel mücadeledir.
Bu kaçıncı Ramazan, daha kaç tane kaldı?
Renk uçuk, nakış silik, ocak sönük... Ne kaldı?
Necip Fazıl Kısakürek
