İçinizden kendinizi sokağa atıp, "Kıyamet geliyor!" diye bağırmak geliyorsa, kendinize şunu söylemeyi deneyin: "Yok, öyle değil. İşin aslı dünyada neler olup bittiğini anlamıyorum, o kadar."
Panik bir kibir biçimidir. Dünyanın ne yöne (aşağı doğru) ilerlediğini bildiğine emin bir histen kaynaklanır. Şaşkınlık duymak daha mütevazı, dolayısıyla daha sağduyuludur. İçinizden kendinizi sokağa atıp, "Kıyamet geliyor!" diye bağırmak geliyorsa, kendinize şunu söylemeyi deneyin: "Yok, öyle değil. İşin aslı dünyada neler olup bittiğini anlamıyorum, o kadar."
Sayfa 32
Aydınların,yazarların, ozanların değer gördüğü yarınlarımız olsun.
Batı dönsün de...Ayıptır söylemesi kendi g***** örtsün... İş ki insanlığa ayıp olmasın...Tarih emekli olup, yüksek tansiyonuyla baş başa tavla oynarken; yetiştirebildiği bir avuç yazarı, ozanı,sürgünlerde öldürmenin,otellerde yakmanın,düşüncesi için kellesini almaya kalkışmanın ayıbını yaşamasın...
Sayfa 145 - İletişimKitabı okudu
KANDİL GECELERİ... (İSTİFADE EDİLESİ BİR YAZI)
Ülkemizde kandil geceleri diye bilinen geceler takvim sıralamasına göre; Rebiulevvel ayının 12. gecesi Mevlid, Recep ayının ilk cuma gecesi Regâip, yine Recep ayının 27. gecesi Mirac, Şaban ayının 15. gecesi Berat ve Ramazan ayının 27. gecesi olan Kadir gecesidir.
Bu geceler Osmanlılar döneminde II. Selim (1566-1574) zamanından başlayarak,
Söylemesi ayıp ama yapması ayıp değil, işte attığınız tohumlardan yetişen ahlak!
Sayfa 109
Sözcüklerle anlatılamayacak bu durum tam dört ay sürmüştü. Dört ay, yazması kolay: Ne de olsa birkaç harf! Söylemesi de kolay aslında: Dört ay, sadece iki hece!
Çeyrek saat içinde dudaklar böyle bir sesi
kolaylıkla uydurmuş: Dört ay!
Fakat hiç kimse, boşluk içinde ve zamansızlıkta geçen dört ayın gerçekte
ne kadar sürdüğünü ne bir başkasına,
ne de kendine anlatamaz, bunu ne ölçebilir, ne de gözünde canlandırabilir; insanın çevresindeki bu aynı hiçliğin, bu aynı masa, yatak, leğen ve duvar kâğıdının ve aynı suskunluğun, insana yüzüne bile bakmadan yemeğini içeri iten aynı gardiyanın, insanı çıldırtana dek boşlukta dönüp duran aynı düşüncelerin insanı nasıl yiyip bitirdiğini ve yıktığını hiç kimse kimseye anlatamaz.
Sayfa 46Kitabı okudu
