Sevmedim
“Bir Ben Var Bende…”
Keyifli okumalar
Yirminci yüzyıl Japon edebiyatının önde gelen yazarlarından, sıradışı hayatıyla da meşhur Osamu Dazai otobiyografik öğeler taşıyan Soytarı Çiçekleri’ni ikinci intihar denemesinden sonra 1935 yılında yayımladı .
Dazai’nin yer yer dördüncü duvarı yıkarak okura birebir seslendiği kısa roman, yazarın İnsanlığımı Yitirirken’in baş karakteri Yozo Oba’yla ilgili kaleme aldığı ilk eser.
Soytarı Çiçekleri Osamu Dazai
“Bu gençler, hiçbir şeyi açık açık söyleyemiyorlar. Özellikle de gerçek duygularını bir gülümseme ardına gizliyorlar.”
Herkese selam! Son zamanlarda özellikle sosyal medyayı kasıp kavuran Osamu Dazai’nin bir kitabının yorumuyla geldim. Birçoğunuz yazarı ‘İnsanlığımı Yitirirken’ eseriyle tanıyor olabilir. Osamu Dazai Soytarı Çiçekleri’ni İnsanlığımı Yitirirken’den yaklaşık 13 sene önce yazmış. Baktığımızda ikisinin de ana karakterinin Yozo Oba olduğunu görebiliriz ve yine aynı şekilde ikisi de otobiyografik izler taşıyor. Yazar bu kitapta sinema ve tiyatrodan aşina olduğumuz dördüncü duvarı yıkmak tekniğini kullanmış. Ara ara hikayenin ortasında durup yazılarını eleştirmiş, okurla sohbet etmiş. Kimileri bu durumu beğense de bana pek hitap eden bir teknik değil. Asıl hikayeden koptuğumu hissettiriyor. Dazai bu eserinde sevgilisi Sono’yla birlikte denize atlayarak intihar eden ama sevgilisi ölüp kendisi kurtulan Yozo Oba’nın yaklaşık dört gününü kaleme almış. Bir balıkçı teknesi sayesinde kurtulup hastaneye yatan Yozo’nun ailesiyle, arkadaşlarıyla, hastane çalışanlarıyla arasında olanları okuyoruz bu dört günde. Yozo’nun ruh halini, geçmişini sorgulayışını görüyoruz. Arka kapak yazısını okuduktan sonra bu kitap için beklentim daha farklıydı ama yine de beğendim. Soytarı Çiçekleri’nden sonra İnsanlığımı Yitirirken kitabının daha anlamlı geldiğini söyledikleri için ben de öyle yapmayı planlıyorum. Dazai’nin dilini seviyorsanız, Japon klasiklerine ilginiz varsa tavsiye ederim. Soytarı Çiçekleri
